این تحقیق در سال 96-1395 به منظور شناسایی و تهیه نقشه پراکنش علف های هرز مزارع گندم (آبی و دیم)، سیب زمینی و یونجه در چهار بخش از شهرستان قروه از توابع استان کردستان انجام شد. در هرکدام از این بخش ها (چهاردولی، دلبران، مرکزی و سریش آباد) به منظور نمونه برداری از مزارع گندم، سیب زمینی و یونجه، 20 مزرعه به مساحت تقریبی 40 هکتار مربوط به هر محصول به صورت تصادفی انتخاب گردید. در تمام مزارع 8 واحد نمونه برداری(کوادرات) با استفاده از روش سیستماتیک W، انتخاب و علف های هرز آن شناسایی و شمارش گردید. نمونه برداری در مزارع گندم دیم و آبی در دو مرحله رشد (ابتدای ساقه رفتن و انتهای خوشه رفتن)، در سیب زمینی بعد از کاشت تا موقع برداشت 5 مرحله بافاصله 20 روز یک بار و در یونجه قبل از چین اول انجام شد. شاخص های فراوانی، یکنواختی، میانگین تراکم، تعداد گونه علف هرز (غنای گونه ای)، شاخص وفور، شاخص شانون-وینر، شاخص یکنواختی جامعه و شاخص غالبیت سیمپسون محاسبه شد. نتایج نشان داد در مزارع گندم دیم شهرستان قروه 65 گونه متعلق به 23 تیره و در مزارع آبی 66 گونه از 27 تیره شناسایی شد و درمزارع سیب زمینی 46 گونه علف هرز متعلق به 21 تیره گیاهی شناسایی شد. در مزارع یونجه 30 گونه علف هرز متعلق به 13 تیره گیاهی شناسایی شد. جهت تهیه نقشه ی پراکنش، برای هر مزرعه طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع محل از سطح دریا توسط دستگاه سامانه تعیین موقعیت جهانی ثبت شد. و سپس با استفاده از این اطلاعات نقشه پراکنش گونه های مختلف علف های هرز مزارع در شهرستان قروه در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تولید شد. با توجه به بررسی های به عمل آمده از نقشه های مزارع در شهرستان قروه فراوانی علف های هرز غالب در مزارع گندم دیم خاکشیر، چاودار، پیچک صحرایی به ترتیب با 25، 18، 15 درصد و در مزارع گندم آبی به ترتیب با 26، 14و 13 درصد بیشترین فراوانی داشته اند. در مزارع سیب زمینی، پیچک صحرایی، تاج خروس و سلمه تره به ترتیب با 75/39، 75/37 و 87/24 درصد و در مزارع یونجه خاکشیر، مریم گلی و غازیاغی به ترتیب با 87/31، 12/13 و 37/9 درصد بیشترین فراوانی را داشتند. این علف های هرز غالب در مزارع فوق جزء علف های هرز مشکل ساز شهرستان قروه می باشد و می توان با شناسایی این علف های هرز با مدیریت صحیح از پیشگیری آن در سایر مناطق که آلودگی کمتری دارند، جلوگیری کرد.
