ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﻐﻴﻴﺮات ﻋﻤﻠﮑﺮد و برخی اﺟﺰاﯼ ﻋﻤﻠﮑﺮد گندم و میزان کنترل علف های هرز تحت تأثیر ریزگرد، آزمایشی در سال 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان واقع در دهگلان انجام گرفت. این آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، با 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح اعمال ریزگرد در دوسطح (وجود ریزگرد و عدم وجود ریزگرد به عنوان شاهد) به عنوان فاکتور اصلی و همچنین مصرف علف کش های مختلف شامل مزوسولفورون متیل+ یدوسولفورون متیل سدیم+ ایمن کننده مفن پایر دی اتیل (آتلانتیس ا.دی)، کلودینافوپ-پروپاژیل (تاپیک)، توفوردی+ ام سی پی آ، شاهد (تداخل با علف هرز) و وجین دستی به عنوان فاکتور فرعی بودند. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد در شرایط وجود ریزگرد علف کش ها کارائی پاینتری در مهار علف های هرز داشتند ﮐﻪ موجب افزایش وزن خشک علف هرز و متعاقباً کاهش در عملکرد و صفات بررسی شده گندم (کاهش 3/6 درصدی ارتفاع، 9/2 درصدی تعداد دانه در سنبله، 72/4 درصدی وزن هزار دانه و در نهایت کاهش 3/10 درصدی عملکرد دانه) شد. همچنین بیشترین تأثیر منفی ریزگرد برکارائی علف کش توفوردی+ ام سی پی آ (64 درصد کاهش) مشاهده شد، اما کارایی مزوسولفورون متیل+ یدوسولفورون تحت تأثیر ریزگرد کاهش نیافت و در نتیجه بیشترین کاهش وزن خشک علف هرز مربوط به تیمار مصرف علف کش مزوسولفورون متیل+ یدوسولفورون بود.
