این آزمایش مزرعه ای به منظور ارزیابی تاثیر رقم سیب زمینی و تیمارهای کنترل علف هرز بر بیوماس علف های هرز و عملکرد سیب زمینی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان در سال زراعی95-1394 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. ارقام سیب زمینی(اگریا، اسپریت و بورن) به کرت های اصلی و تیمارهای کنترل علف هرز(شعله افکن، کولتیواتور، یک بار وجین دستی، علف کش پاراکوات و گلایفوسیت، وجین و تداخل تمام فصل به عنوان شاهد) به کرت های فرعی اختصاص داده شدند. تیمارهای کنترل علف های هرز در مرحله 6-4 برگی علف های هرز (45 روز پس از کاشت) مورد استفاده قرار گرفتند. علف کش های پاراکوات و گلایفوسیت به ترتیب با دز 2 و 3 لیتر در هکتار در بین ردیف های کاشت اعمال گردیدند. نمونه برداری 40 روز پس از کاشت برای اندازه گیری تراکم و وزن خشک علف های هرز شروع و به فاصله 10 روز یک بار تا رسیدگی محصول ادامه یافت. نتایج نشان داد که تاج خروس ریشه قرمز، سلمه تره و پیچک صحرایی از نظر تراکم و وزن خشک به ترتیب علف های هرز غالب مزرعه بودند. میانگین تراکم علف های هرز در ارقام سیب زمینی؛آگریا، اسپریت و بورن طی فصل رشد به ترتیب 4.98، 6.3 و 7.36 بوته در مترمربع بود. در بین تیمارهای کنترل علف هرز، پاراکوات دارای کمترین و گلایفوسیت بیشترین تراکم علف هرز بود. همچنین، رقم آگریا از نظر شاخص های رشدی مانند؛ شاخص سطح برگ، ماده تجمع ماده خشک، سرعت رشد محصول و سرعت رشد نسبی از سایر ارقام برتر بود. در بین ارقام سیب زمینی، آگریا با تولید 35.09 تن غده در هکتار دارای بالاترین عملکرد بود، هرچند که تفاوت معنی داری با رقم اسپریت نداشت. در بین تیمارهای کنترل علف هرز وجین تمام فصل دارای بیشترین عملکرد غده (39.35 تن درهکتار) بود. پاراکوات و شعله افکن نیز به ترتیب36.84 و35.26 تن غده در هکتار تولید نمودند و در رتبه بعدی قرارگرفتند، ولی اختلاف معنی داری بین دو تیمارها کنترلی مشاهده نشد. گلایفوسیت هم کمترین عملکرد غده (26.82 تن در هکتار) را در بین تیمارهای کنترل علف هرز تولید نمود. بنابراین، با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش می توان رقم آگریا را برای تولید غده سیب زمینی و علف کش پاراکوات را برای کنترل علف های هرز آن در محل اجرای آزمایش توصیه نمود.
