پیچیدگی و توسعه انواع مخاطرات طبیعی در قرن حاضر، فکر استفاده از فناوری های جدید را برای ارزیابی و پایش آن ها معطوف نموده است. از مهم ترین این فناوری ها که مبتنی بر فناوری های اطلاعات مکانی (ژئو انفورماتیک) هستند می توان به سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی و سیستم موقعیت یاب جهانی اشاره نمود. ارزیابی انواع مخاطرات طبیعی با توجه به روش های متعددی مورد واکاوی قرار می گیرد و بهترین راهکار روش ترکیبی استفاده از سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی و مطالعات میدانی است. آشکار ساختن تغییرات یکی از نیازهای اساسی در مدیریت و ارزیابی منابع طبیعی است. مقایسه مطالعات سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در مقیاس بزرگ نسبت به روش های مرسوم میدانی نشان داده است که ازنظر زمان و هزینه مقرون به صرفه تر و همچنین کارآمدتر است. در مطالعات متعددی مشخص شده است که روش ترکیبی سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی و مطالعات میدانی روش ایده آل و مناسبی به منظور شناسایی و طبقه بندی مناطق تخریب یافته در سطح زمین است.
