سیلاب پدیده ای طبیعی بوده که هرساله منجر به ایجاد خسارات سنگین جانی و مالی می شود و جوامع بشری آن را به عنوان یک واقعه اجتناب ناپذیر پذیرفته اند. علاوه بر این آگاهی از وضعیت و شناخت مناطق سیل خیز، کمک به برنامه ریزی به منظور بهره برداری بهینه از منابع طبیعی و کاهش خسارات مالی به بخش های مختلف می گردد. مطالعه حاضر در شهر سقز به منظور پهنه بندی خطر سیلاب انجام شد. پس از انتخاب مهم ترین معیارها و فاکتورها بر اساس منابع مختلف اقدام به کلاس بندی معیارها شد. سپس نقاط سیل خیز شهر توسط GPS از سطح شهر شناسایی شدند. تعداد 93 نقطه سیلابی انتخاب شدند که 65 نقطه سیلابی (70 درصد) از آن ها جهت مدل سازی و 28 نقطه سیلابی (30 درصد) جهت اعتبارسنجی تعیین شدند. بر همین اساس از دو روش مدل شواهد وزنی (WOE) و تابع شواهد قطعی (EBF) جهت پهنه بندی سیلاب به کار گرفته شد. جهت اعتبارسنجی این روش ها از نمودار ROC و معیار سطح زیر این نمودار استفاده گردید. نتایج نشان داد که روش WOE با دارابودن سطح زیر منحنی 922/0 بهترین عملکرد را داشته است. پس از این مدل EBF با AUC 901/0 در رتبه بعدی قرار گرفته است. هر دو مدل با دارا بودن AUC بالای 9/0 دارای عملکرد عالی در پهنه بندی سیل خیزی بوده اند. همچنین نتایج نشان داد که یک عامل به تنهایی نمی تواند در وقوع سیل خیزی یک منطقه تأثیر داشته باشد.
