تنوع زیستی یکی از مهترین مفاهیم مهم در بوم شناسی و مدیریت پوشش گیاهی است و نقش مهمی در سلامت، تولید و ارزیابی اکوسیستم دارد. برای بیان پیچیدگیهای موجود در یک اکوسیستم از تنوع استفاده می شود. تجزیه و تحلیل تنوع در جوامع گیاهی به آگاهی ما از پایداری و ثبات اکوسیستم کمک می کند. آتش سوزی یکی از فاکتورهای مهم تأثیرگذار بر پوشش گیاهی است که می تواند باعث افزایش یا کاهش تنوع گونه ای شود. این تحقیق به منظور بررسی آتش به عنوان یک روش اصلاح، احیاء و توسعه مراتع سنندج صورت گرفته است. برای این منظور سه منطقه در اطراف سنندج که از 1 تا 3 سال قبل در آنها آتش سوزی اتفاق افتاده بود، در نظر گرفته شد. برای نمونه برداری از پوشش گیاهی 6 واحدکاری یا سایت (3 سایت آتش سوزی و 3 سایت شاهد) انتخاب و در هر یک از سایت ها 2 ترانسکت (در راستای شیب و عمود بر شیب) و در امتداد هر ترانسکت 15 پلات مستقر شد (12 ترانسکت و 180 پلات). در داخل پلاتها درصد تاج پوشش گونه های گیاهی برآورد گردید. برای محاسبه تنوع گونه ای از شاخص شانون – واینر استفاده شد. برای مقایسه میانگین تاج پوشش و تنوع گیاهی از آزمون t مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد پوشش تاجی کل در هر سه سال در اثر آتش سوزی دارای افزایش معنی داری بوده است. اختلاف تنوع گونه ای در سال اول پس از آتش-سوزی معنی دار نبود اما در سال های دوم و سوم پس از آتش سوزی تنوع گونه ای افزایش معنی داری داشت. نتایج نشان داد در مراتع سنندج می توان آتش را به عنوان یک روش اصلاح، احیاء وتوسعه بکار برد.
