در این پژوهش اثر شدت های چرای دام بر ویژگی های بانک بذر خاک در بوته زار های مناطق خشک استان سمنان مورد مطالعه قرار گرفت. منطقه نمونه برداری به وسعت 500 هکتار شامل مناطق چرا نشده( قرق 17 ساله)، منطقه با شدت چرای متوسط و منطقه چرای سنگین به فاصله نزدیکی از هم تعیین شدند. در هر تیمار نمونه برداری از خاک به روش تصادفی سیستماتیک در قالب 20 پلات 1×1 متر مربعی به فواصل 50 متر از هم و در طول 4 ترانسکت به طول 200 متر انجام شد. نمونه برداری از خاک در داخل هر پلات از دو عمق 5-0 و 10-5 سانتیمتری و توسط آگر به شعاع 3 سانتی متر انجام شد. در هر تیمار در مجموع 20 نمونه و در مجموع 60 نمونه خاک جمع آوری و به محیط گلخانه منتقل شد. نمونه های خاک الک شده و داخل ظروفی به ابعاد 40*40 سانتیمتری کشت شدند. پس از اتمام مرحله کشت گلخانه ای، تراکم بذور هر گونه در واحد سطح بر حسب تعداد در متر مربع محاسبه گردید. با احتساب تراکم بذر هر گونه در متر مربع، نسبت فراوانی هر گونه به نسبت کل گونه های موجود محاسبه شد. سپس با استفاده از شاخص تنوع شانون- وینر، تنوع گونه ای در واحد سطح محاسبه شد. مقایسه داده ها در قالب طرح کاملا تصادفی و با استفاده از آزمون تجزیه واریانس یک طرفه استفاده شد. مقایسه خصوصیات بانک بذر در دو عمق مورد مطالعه نیز با استفاده از آزمون تی استیودنت مستقل انجام شد. نتایج مبین تاثیر معنی دار شدت چرا و همچنین عمق خاک بر تراکم بذر می باشد. هر دو تیمار چرای متوسط و سنگین تاثیر معنی داری بر تراکم بانک بذر خاک در واحد سطح نسبت به تیمار چرا نشده ایجاد کردند. بیشترین و کمترین نوسان تراکم بذر بر اثر افزایش عمق به ترتیب در تیمارهای قرق و چرای سنگین برآورد شد. همچنین چرای دام با شدت متوسط تغییر معنی داری در تنوع بانک بذر خاک نسبت به منطقه قرق در لایه های مختلف ایجاد نکرد، اما در تیمار چرای شدید تنوع بانک بذر خاک در هر دو عمق مورد مطالعه بطور معنی داری کاهش یافت.
