امروزه یکی از نگرانی‌های قابل توجه در سطح دنیا تغییر کاربری اراضی و پیامدهای زیست محیطی آن است و از جمله مباحث مهم در جوامع در حال توسعه به حساب می‌آید. کاربری اراضی یک رفتار اجتماعی و اقتصادی است که در آن انسان با توجه به نیازهای اقتصادی و اجتماعی خود از زمین بهره‌برداری می‌کند. این پژوهش به منظور بررسی اثر تغییر کاربری از مرتع به دیمزار بر ویژگی‌های پوشش گیاهی و خاک صورت گرفت. پس از بازدید صحرایی از هر دو سایت‌نمونه برداری از پوشش گیاهی و خاک در منطقه دالاهو کرمانشاه صورت گرفت، سپس شاخص‌های پوشش گیاهی، تنوع، غنا و درصد تاج پوشش و پارامترهای خاکی چون کربن و نیتروژن محاسبه گردید. نتایج کلی نشان داد که تغییر کاربری تاثیر منفی بر درصد تاج پوشش گیاهی گذاشته است و منجر به کاهش آن در سایت تحت تغییر شده است، اما بر غنا و شاخص-های تنوع چون شانون، سیمپسون تاثیر معنی داری مشاهده نشد. همچنین نتایج تحقیقات مذکور نشان داده که تغییر کاربری اراضی مرتعی به کشاورزی سبب کاهش غنا و تنوع گیاهی افزایش میانگین برخی خصوصیات خاک همانند وزن مخصوص ظاهری و کاهش کربن آلی خاک کاهش پایداری خاکدانه‌ها و نیتروژن می‌شود. همچنین تبدیل مراتع قرق شده به چراگاه دائمی دام باعث افزایش گیاهان یکساله افزایش پهن برگان علفی غیر خوشخوراک می‌شود. هجوم گراس‌های یک ساله و مزرعه‌ای منجر به کاهش تولید علوفه شده و ترکیب گونه‌ای را به سمت فقر گیاهان مرغوب و با ارزش مرتعی هدایت می‌کند. بازگرداندن این اکوسیستم‌های تخریب شده به شرایط قبل از تغییر و آشفتگی مستلزم تغییر در شیوه بهره برداری و مدیریت صحیح و نظارت دقیق می‌باشد
