مدیریت های مختلف مراتع از جمله قرق و اصلاح، می تواند شرایط مناسبی را برای احیای مرتع ایجاد کند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر سه مدیریت مختلف قرق، اصلاحی و تحت چرا در مراتع استان کردستان و تاثیر آنها برای برخی خصوصیات خاک می باشد. برای انجام این تحقیق، 25 پلات یک در یک مترمربعی، به طور تصادفی- سیستماتیک در امتداد دو ترانسکت (240 متر، 120 متر در هر دو جهت عمود و در راستای شیب) در هر منطقه پیاده شد و در مرکز هر پلات یک نمونه خاک از عمق 15-0 سانتی متر به همراه درصد لاشبرگ و پوشش گیاهی، درصد خاک لخت و درصد سنگریزه برداشت شد. بنابراین در کل 75 نمونه خاک از سه منطقه برداشت شد. بعد از خشک کردن نمونه های خاک، برخی پارامترهای شیمیایی خاک در آزمایشگاه آنالیز شد. برای تحلیل داده ها از آنالیز واریانس یکطرفه و برای بررسی ارتباط بین داده ها از آزمون همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج حاصله نشان داد که تمامی پارامترهای مورد بررسی تفاوت معنی داری را نسبت به هم داشت به طوری که میزان کربن، نیتروژن، نسبت C/N ، فسفر و پتاسیم در منطقه اصلاحی به ترتیب با مقادیر %94/1، %205/0، 48/9، mg/kg288 و mg/kg 129 دارای بیشترین مقدار و در منطقه تحت چرا با مقادیر %25/1، %179/0، 7، mg/kg170 و mg/kg 75 دارای کمترین میزان بود در حالیکه میزان اسیدیته (27/8) و هدایت الکتریکی (174 میکروزیمنس بر سانتی متر) در منطقه تحت چرا افزایش یافت. همچنین درصد پوشش گیاهی ارتباط مثبت معنی داری با تمامی عناصر بررسی شده خاک (به جز اسیدیته و هدایت الکتریکی) داشت. درصد خاک لخت و سنگریزه نیز ارتباط منفی معنی داری با عناصر کربن، نیتروژن، فسفر و پتاسیم از خود نشان دادند. در نهایت می توان گفت مدیریت قرق و عملیات اصلاحی توانسته است اثرات مثبت معنی داری بر عناصر ضروری گیاه در خاک گذارد.
