مراتع جنوب خراسان عمدتاً استپی و گیاه غالب آن درمنه بوده و توسط بخشهای اجرایی در مناطق تخریب شده گیاه تاغ کشت شده است. این مراتع درحال حاضر چراگاه دام سبک جنوب خراسان بوده، ولی تغییرات وزن دام و الگوی مدیریت چرا در آنها بررسی نشده است. به منظور تعیین پتانسیل تغذیه ای این گیاهان در گوسفند بلوچی، هریک از جوامع گیاهی تاغ و درمنه به عنوان یک تیمار در نظر گرفته شد. بر این اساس سطحی معادل چهار هکتار مرتع طبیعی درمنه و سه هکتار تاغ دست کاشت مجاور ایستگاه تحقیقات بیمرغ گناباد توسط سیم خاردار حصار کشی گردید. در سال 84 تعداد سی رأس گوسفند نر بلوچی با میانگین وزن 27 کیلو گرم انتخاب شد. گوسفندان در طول روز در مراتع درمنه و تاغ بطور آزاد چرا نموده و شب ها به نیمی از دامهای هر جامع مقدار 0/5 کیلو گرم جو به عنوان جیره مکمل داده می شد. مدت چرای اعمال شده چهل و پنج روز بود. وزن کشی دامها هر 15 روز یک بار انجام می گرفت. داده های حاصل از اندازه گیری وزن زنده آنها در غالب طرح کاملاً تصادفی نا متعادل، بصورت آزمایشات فاکتوریل آنالیز گردید. نتایج حاصل از چرای دامها در تیمار تاغ و درمنه حاکی از کاهش وزن آنها می باشد. بطوری که گوسفندان در طول دوره چرا، در تیمار تاغ خالص بطور متوسط 36 گرم در روز و در تیمار درمنه خالص 60 گرم در روز کاهش وزن داشتند. ولی گوسفندان در تیمار تاغ با مکمل با متوسط 101 گرم اضافه وزن روزانهاز تیمار درمنه با 90 گرم در روز افزایش وزن بیشتری داشتند.
