افزایش روزافزون انرژی الکتریکی، محدودیت های زیست محیطی، تلاش در راستای کاستن وابستگی به سوخت های فسیلی، مشکلات ناشی از گازهای گلخانه ای و نهایتاً پیشرفت های تکنولوژیکی منجر به سمت و سو گیری کشورها به طرف منابع تجدیدپذیر انرژی و منابع تولید پراکنده در قالب ریزشبکه ها شده است. در اوایل ظهورمنابع این منابع، تأثیرات آن ها بر روی شبکه قدرت با استفاده از اجرا کردن محاسبات پخش بار معمولی انجام می شد. با توجه به نفوذ کم این منابع در سیستم، این فرض کاملاً معقول به نظر رسیده و درنتیجه تأثیرات دینامیکی این منابع بر روی سیستم قابل چشم پوشی بود. حال آنکه عملکرد مناسب سیستم قدرت در حضور قابل توجه منابع تولید پراکنده و ریزشبکه ها درگرو تحلیل پایداری سیستم با درنظرگرفتن اثرات این منابع است. در چنین سیستمی فرض حالت شبه ماندگار برای تعریف فازورها و راکتانس ها به عنوان فرضی تاثیرگذار در مطالعات سیستم های قدرت سنتی دور از واقع است. در این تحقیق روشی جدید و مبتنی بر مفهوم مرکز ثقل سیستم در مکانیک و با تکیه بر انتشار خطا برای تخمین فرکانس های محلی معرفی می شود. در این روش هر ناحیه نواحی سیستم قدرت از طریق تنها یک خط انتقال مجازی به مرکز ثقل سیستم متصل می شود. محاسبه خطوط انتقال مجازی بر صفر بودن برآیند گشتاورها در مرکر ثقل استوار است. هر خطای اعمالی در سیستم به صورت متمرکز در مرکز ثقل فرض شده و ارتباط بین رفتار دینامیکی شین های مدنظر و مرکز ثقل از طریق خطوط انتقال مجازی مذکور بیان می شود. روش پیشنهادی با ارزیابی پاسخ فرکانسی در ارتباط با شاخص های کم ترین مقدار فرکانس لحظه ای، مقدار فرکانس در حالت ماندگار و همچنین میزان تغییرات فرکانس در یک پنجره ی لغزان به عرض 15 ثانیه به شناسایی نواحی تأثیرگذار بر حداکثر میزان نفوذ در سیستم می پردازد. کارایی روش پیشنهادی بر روس سه سیستم آزمون و برای پیشامدهای N-1 و N-2 مورد آزمایش قرار گرفته است.
