مدهای نوسانی ناپایدار و یا با ضریب میرایی ضعیف از جمله مسائل حائز اهمیت در مسئله پایداری زاویه روتور و در مواجهه با اغتشاشات با دامنه کوچک هستند. این مدها از طریق محدود کردن مبادله توان بین نواحی متصل به هم و همچنین مستعد سازی وقوع خاموشی سراسری، شبکه قدرت را تحت تأثیر قرار می دهند. گرچه استفاده از کنترل کننده های محلی موجود در واحدهای تولیدی به عنوان راه حلی مناسب برای غلبه بر مشکلات این دسته از مدها معرفی شده است، عدم کارایی لازم در مواجهه با تغییرات توپولوژیکی شبکه و تغییرات بار در بهره برداری زمان واقعی از جمله مشکلات حاکم بر این ساختار سنتی محلی است. با پیشرفت سیستم های اندازه گیری حوزه وسیع ، افقی جدید در مطالعات پایداری سیگنال کوچک سیستم های قدرت با استفاده از اندازه گیری های سنکرون شده زمانی تحت عنوان کنترل میرایی حوزه وسیع گشوده شد. ارائه ساختارهای کنترلی کارا در زمینه کنترل میرایی حوزه وسیع در وهله اول مستلزم شناسایی دقیق مدهای نوسانی و در مرحله بعد طراحی ساختارهای کنترلی با کمترین میزان تبادلات مخابراتی و هم چنین حجم محاسبات است. به عبارت دیگر شناسایی دقیق و مبتنی بر نیازمندی های ساختار کنترل میرایی حوزه وسیع مدهای نوسانی مهم ترین عامل در طراحی الگوریتمی کارا در کاربردهای زمان واقعی است. بنابراین در مرحله اول نیاز به معرفی روشی مناسب برای شناسایی مدهای بین ناحیه ای با دقت و سرعت بالا و حجم کم محاسبات احساس می شود.
