حفظ امنیت سیستم های زیرساختی مانند شبکه های برق در برابر وقوع حوادث عادی که با اثر کم و البته با احتمال زیاد رخ می دهند، از دیرباز مدنظر طراحان و بهره برداران این سیستم ها بوده است. اما، عملکرد این سیستم ها همچنان با وقوع اغتشاشات شدید به شدت مختل می گردد. بنابراین ضروری است که هم در مرحله طراحی و هم در مرحله بهره برداری از این سیستم ها، رفتار سیستم در شرایط وقوع حوادث شدید مطالعه شده و در صورت نیاز تمهیدات لازم جهت رفع کاستی ها اندیشیده شود. این رفتار به عنوان یک ویژگی جدید با نام تاب آوری یک سیستم زیرساختی شناخته می شود. تاب آوری به عملکرد زمانی یک سیستم شامل استقامت، آسیب پذیری و برگشت پذیری در شرایط وقوع یک اغتشاش شدید اشاره دارد. در سیستم های قدرت سنتی این مفهوم بیشتر با حوادث با اثر زیاد و احتمال کم طبیعی مانند سیل، زلزله، طوفان و ... در ارتباط بود. با پیشرفت صنعت، از جمله در کشورهای پیشرفته، به مرور سیستم های کامپیوتری پیشرفته و هوشمند جایگزین سیستم های سنتی گردید. سیستم های قدرت و شبکه های برق نیز از این قاعده مستثنی نبودند و شبکه های هوشمند جایگزین شبکه های سنتی گردیدند. با هوشمند شدن شبکه های برق، نمونه ای دیگر از حوادث با اثر زیاد و احتمال کم در شبکه های برق تحت عنوان حملات فیزیکی و سایبری نمود پیدا کردند. از آنجا که سیستم های هوشمند شامل تجهیزات کنترلی و مخابراتی هستند، بنابراین احتمال نفوذهای سایبری به شبکه-های برق وجود دارد و از این رو بررسی حملات سایبری در شبکه های برق در طول سالیان اخیر مورد توجه قرار گرفته است. بیش ترین تجهیزات هوشمند سازی شبکه های برق در سطح شبکه توزیع انجام شده است و مفهوم شبکه هوشمند ارتباط بسیار نزدیکی با شبکه های توزیع دارد. در این پژوهش سعی شده است که یک چهارچوب برای تقویت تاب آوری شبکه توزیع در مقابله با حملات سایبری ارائه شود.
