حسن غریبی

مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی، شرایط دشواری را تجربه می کنند و نیازمند یادگیری مهارتها و توانایی هایی هستند که تاب آوری، کفایت و شادمانی آنان را بهبود ببخشد. پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی آموزش فرزندپروری بر اساس مدل لین‌کلارک بر تاب‌آوری، احساس کفایت و شادمانی در مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی انجام گرفت. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون–پس‌آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل مادران دارای فرزندان مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و کلینیک‌های درمانی در سطح شهرستان دیواندره در سال 1402 بود. از این جامعه آماری به صورت هدفمند 30 نفر که طبق تشخیص روانپزشک و روانشناسی بالینی دارای فرزند مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی بودند، انتخاب شدند و به ‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل، هر گروه 15 نفر جایگزین گردیدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه خودکارآمدی عمومی 17GSE-، پرسشنامه شادمانی آکسفورد(OHQ) و مقیاس تاب‌آوری کانر-دیویدسون(CD_RSC) بود. یافته ها نشان داد آموزش فرزندپروری بر اساس مدل لین کلارک بر تاب‌آوری، احساس کفایت و شادمانی در مادران دارای فرزند مبتلابه اختلال نقص توجه/بیش فعالی تأثیر معناداری دارد(01/0 >p) و سبب افزایش آنها می‌شود. همچنین نتایج پیگیری نیز نشان داد که این تأثیرگذاری در طول زمان حفظ‌ شده است((01/0 >p). به نظر می رسد روش لین کلارک با مبنا قراردادن منطق رفتاری و شناختی در روابط والد-فرزندی، روشها و راهکاری مناسبی را برای مواجهه با چالش‌ها و مسائل فرزندپروی نشان می دهد.