تغییرات آب و هوایی و کمبود آب در ایران، نیاز به پرورش گیاهان سازگار با شرایط نامساعد محیطی را افزایش داده است. در این راستا کاشت گیاهانی که سازگارند و تحمل به شرایط نامساعد محیطی را دارند امری لازم و ضروری است. گیاه فسکیوی بلند یکی از گونه های جنس Festuca می باشد که کشت زراعی آن در ایران هنوز متداول نیست در حالی که پتانسیل بالایی برای تولید علوفه در سیسستم های زراعی و مرتعی دارد. شناسایی ارتباط ژنتیکی گونه های مختلف گیاهان، به انتخاب والدین مناسب در برنامه های دورگه گیری کمک می کند. فیش یک روش سیتوژنتیکی متداول برای تعیین محل توالی های خاصی از DNA در سلول های متافازی و اینترفازی است. در این تحقیق روابط سیتوژنتیکی 3 اکوتیپ از گونه F. arundinacea با روش های کلاسیک و فیش بررسی شد. اسلایدها به روش هضم آنزیمی تهیه شدند. تمامی اکوتیپ های مورد مطالعه عدد کروموزومی پایه 7x= داشتند و هگزاپلوئید (42 = x6 = n2) بودند. اکوتیپ ها اغلب کروموزوم های متاسنتریک و ساب متاسنتریک داشتند. به طور کلی در بین اکوتیپ های مورد مطالعه، اکوتیپ Fa2 دارای نامتقارن ترین کاریوتیپ و اکوتیپ Fa3 دارای متقارن ترین کاریوتیپ بود. نتایج حاصل از تکنیک فیش نشان داد جفت کروموزوم های 1، 4 و 10 دارای مکان ژنی 5S rDNA و جفت کروموزوم های 8 و 9 دارای توالی تکراری 45S rDNA بودند.