قادر میرزاقادری

اولین گام برای شناسایی، حفظ و نگهداری ذخایر توارثی و اساس پژوهش­های ژنتیکی و برنامه­های اصلاحی تعیین مقدار تنوع ژنتیکی در مواد گیاهی است. به­کارگیری نشانگرهای مولکولی یکی از ابزارهای بسیار مهم در این زمینه است. در این راستا حفظ تنوع ژنتیکی گیاهان بومی و ارزیابی مقدار تنوع آن­ها ضروری به­نظر می رسد. برای ارزیابی تنوع ژنتیکی 140 نهال گردوی ایرانی از 20 جفت آغازگر SSR استفاده شد. 20 مکان SSR در مجموع 138 آلل تولید کرد. کمترین و بیشترین تعداد آلل، به­ترتیب مربوط به مکان­های WGA69، WGA71 و JRHR211298 (پنج آلل) و WGA202 (نه آلل) بود. کمترین و بیشترین تعداد آلل مؤثر به­ترتیب مربوط به مکان­های JRHR211298 و JRHR217037 بود. بیشترین مقدار هتروزیگوتی مشاهده­شده توسط مکان­ WGA69 تولید شد. همۀ مکان­های SSR در جمعیت مورد بررسی انحراف معنی­داری (001/0p≤) از تعادل هاردی-­واینبرگ نشان دادند. دندروگرام حاصل از روش Neigbour-joining، 140 نهال گردو را در 5 گروه عمده قرار داد. بررسی ساختار جمعیت با نرم­افزار Structure 2.3.1، 2 گروه (2k=) احتمالی را شناسایی کرد. که نتایج هردو تا حد زیادی با هم هم­خوانی داشتند. اطلاعات حاصل بر اساس ماتریس سهم عضویت افراد و مقدار Fst نشان داد که تمایز قابل­ملاحظه­ای بین گروه­های احتمالی وجود ندارد.