غلامرضا حیدری

تنوع زیستی نقش مهمی در پایداری سیستم های کشاورزی دارد. هدف این پژوهش ارزیابی تنوع زیستی چند راستهی مهم از بندپایان درالگوهای مختلف کشت گلرنگو نخودبود.تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص گلرنگ و نخود، سری های جایگزینی4:4، 2:2، 1:1، 3:1 و 1:3 و سریهای افزایشی 20% و 40% نخود هرکدام در دو آرایش بینابین(I) و اطراف (II)ردیفهای گلرنگ بودند. این پژوهش در شرایط مزرعه در دانشگاه کردستان طی سال زراعی 95-1394 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که الگوهای مختلف کشت اثر معنیداری بر تنوع زیستی راستههای بندپایان بر اساس شاخص های شانن- واینر و سیمپسون داشتند وحشراتبیشترین تعداد نمونهها(93%) را بهخود اختصاص دادند. در مقایسه سری های مختلف کشت مخلوط، بیشترین و کمترین میزان تنوع زیستیبه ترتیب به تیمارهای 1:3 و I20% تعلق داشت.به طور کلی تنوع زیستی راسته های بندپایان در بیشتر نسبت های کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص گلرنگ بالاتر بود، بنابراین انتخاب یک سیتم کشت مناسب می تواند عامل موثری در تعیین وضعیت جمعیت و تنوع زیستی بندپایان باشد.