فرهاد وفایی

بانک‌‌ها به‌‌عنوان یکی از عوامل مهم سیاست‌‌های پولی و مالی، مجریانی برای تصمیمات اقتصادی بانک مرکزی هستند که سودآوری یکی از مهم‌‌ترین فاکتورهای ارزیابی یک بانک به‌‌شمار می‌‌رود، هر سازمان، شرکت یا مؤسسه‌‌ای به دنبال رسیدن به اهداف خاصی است. بانک‌‌ها برای رسیدن به اهداف و هم چنین برای اطمینان از تداوم حیات خود احتیاج دارند که سود خود را حداکثر کنند. بر این اساس در این پژوهش به بررسی و مطالعه عوامل موثر بر سودآودی عزیزی بانک در کشور افغانستان پرداخته شد. روش انجام این این پژوهش از نظر هدف، کاربردی- توسعه‌‌ای و از میان رویکردهای مختلف تحقیقات علمی با رویکرد کمی و نحوه گردآوری اطلاعات و اجرای آن از نوع تحقیقات توصیفی می‌‌باشد. جامعه آماری مورد مطالعه، کلیه مدیران در سرپرستی بانک و روسا و معاونین شعبه های عزیزی بانک در شهر کابل می‌‌باشد که براساس گروه آمار این بانک تعداد آنها 32 نفر بود و تمامی آنها به‌‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌‌آوری داده‌‌ها پرسشنامه محقق‌‌ساخته بود که روایی آن توسط اساتید و افراد خبره مورد تایید قرار گرفت و همچنین پایایی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 776/0 به‌‌دست آمد. یافته‌‌های پژوهش بیانگر آن بود که آماره t برای میانگین متغیر اندازه بانک برابر با 592/17، میانگین متغیر ریسک اعتباری برابر با 778/5، میانگین متغیر نقدینگی برابر با 926/8 و برای میانگین متغیر تولید ناخالص داخلی برابر با 220/4 می‌باشد که در فاصله اطمینان 99 درصد تفاوت معناداری با صفر دارد که نشان‌‌دهنده تاثیر مثبت و معنی‌‌دار متغیرهای اندازه بانک، ریسک اعتباری، نقدینگی و تولید ناخالص داخلی بر سودآوری عزیزی بانک بود. بر اساس این نتایج به‌‌دست آمده در این پژوهش پیشنهاد می‌‌شود، مدیران بانک‌‌ها ضمن تحلیل شرایط محیطی، به مدیریت منابع در اختیار خود توجه کافی داشته باشند به‌‌ویژه افزایش در دارایی‌‌ها از طریق جذب سپرده و افزایش سرمایه و همچنین استفاده بهینه از سرمایه‌‌های انسانی نقش تعیین‌‌کننده‌‌ای در بهبود سودآوری دارند.