فردین تمجیدی

در این مطالعه حامل های لیپیدی نانوساختار حاوی آستازانتین(Ax-NLC) برای بهبود کاربرد و زیست دستیابی آستازانتین در غذاها و نوشیدنی ها تولید و ارزیابی شد. مخلوط اسید اولئیک و گلیسریل بهینات به عنوان فاز لیپیدی استفاده شد. Ax-NLC (حاوی 5% فاز لیپیدی) به روش امولسیون کردن-فراصوت داغ تولید شد. روش سطح پاسخ براساس طرح مرکب مرکزی برای مطالعه اثر نسبت فاز لیپیدی به توین 80(LTR) و میزان اسید اولئیک فاز لیپیدی(OCL) بر اندازه ذره(PS)، شاخص چندپاششی(PDI)، پتانسیل زتا(ZP) و پایداری شیمیایی Ax-NLC در طی 25 روز انبارداری به کار گرفته شد. مقادیر PS، PDI و ZP به ترتیب در محدوده های nm138-85، 300/0-198/0 و 9/21- تا mV6/34- بود. مقادیر زیاد LTR(≤2) و یا OCL(≤60%) منجر به افزایش اندازه یا خامه ای شدن Ax-NLC گردید. بیشترین پایداری شیمیایی برای فرمولاسیون های با LTR 2-5/1و OCL 30%-15 مشاهده شد. مقادیر بهینه LTR و OCL به ترتیب 8/1 و %4/22 تعیین شد. Ax-NLC برای کاربرد در غذاها و نوشیدنی ها مناسب خواهد بود.