یک نمونه 36 نفری از بیماران مبتلا به اختلال اضطراب تعمیم یافته، انتخاب شدند. نیمی از آزمودنیها تحت روان درمانگری روان پویشی و نیم دیگر، به عنوان گروه مقایسه، تحت دارودرمانگری قرار گرفتند. حضور و شدت نشانه های اضطراب آنها از طریق فهرست نشانه های اختلال اضطراب تعمیم یافته در DSM-IV-TR (2000) و ماده های سنجش اضطراب پرسشنامه MMPI-II (باچر و ویلیامز، 2000) ارزیابی شد. نتایج پژوهش براساس تعارضهای ادیپی در نظریه روان پویشی تفسیر شد.
