هوا یکی از نیازهای ضروری برای ادامه حیات بشر است. آلودگی هوا یکی از مهم‌ترین چالش‌های امروزه به شمار می‌رود. یکی از آلاینده-هایی که بر کیفیت هوا و همچنین سلامت انسان تأثیرگذار است، NO2 موجود در هوا است. عواملی همچون وسایل نقلیه، ترددهای زیاد و طولانی مدت و افزایش جمعیت می‌تواند بر کیفیت هوا تأثیرگذار باشد. هدف از این تحقیق برآورد غلظت دیاکسیدنیتروژن به روش نمونه‌بردارغیرفعال در سطح شهرستان مریوان و پیش‌بینی غلظت به روش مدلسازی است. در این پژوهش نمونه‌بردارهای غیرفعال از نوع پالمز در آزمایشگاه تولید شد. در ابن نوع نمونه‌بردار از گریدهای مشبک استیل که آغشته به جاذب تری‌اتانول‌آمین است استفاده شد. مدت زمان نمونه‌برداری 15 روز بود. تعداد نمونه‌ها برای فصل تابستان 83 نمونه و برای فصل زمستان 87 نمونه در نظر گرفته شد. مناطق نمونه‌برداری شامل سه منطقه پرترافیک، متوسط ترافیک و کم ترافیک است. جهت انجام کنترل کیفیت و تضمین کیفیت، نمونه‌های شاهد سفر، آزمایشگاه و محیط به تعداد مورد نیاز ساخته و نصب شد تا از صحت سنجش‌ها اطمینان حاصل شود. برای تعیین میزان دقت به روش درصد تفاوت نسبی10% از نمونه‌ها به صورت دو تکرار برداشت و سنجش شد. پس از نمونه‌برداری میزان اکسیدنیتروژن هر نمونه با روش تبدیل به نیتریت و با روش رنگ‌سنجی با دستگاه اسپکتروفتومتر تعیین شد. در نهایت برای تعیین غلظت دیاکسیدنیتروژن محیطی از قانون فیک استفاده شد. برای پیش‌بینی غلظت نیز از مدل‌های ANFIS و MLP برای فصل تابستان استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین آلودگی هوا در مناطق پرترافیک شهر می‌باشدکه شامل مرکز و خروجی‌های شهر مریوان است. فصل زمستان میانگین غلظت مناطق پرترافیک54/68 میکروگرم بر مترمکعب و در فصل تابستان میانگین غلظت مناطق پرترافیک 22/46 میکروگرم بر مترمکعب است. مناطق کم ترافیک نیز در هر دو فصل دارای کم‌ترین غلظت بود. در فصل زمستان برابر با 8/28 میکروگرم بر مترمکعب و در فصل زمستان برابر با 85/51 میکروگرم بر متر مکعب است. براین اساس منبع اصلی انتشار آلاینده دی-اکسیدنیتروژن وسایل نقلیه واحتراق سوخت در منازل هستند. میانگین غلظت در فصل تابستان 6/39 میکروگرم بر مترمکعب و در فصل زمستان 89/60 میکروگرم بر مترمکعب بود. نتایج پیش‌بینی غلظت NO2 با استفاده از مدل‌ها نشان داد مدلMLP با ضریب همبستگی 66/0، عملکرد بهتری نسبت به مدل ANFIS در فصل تابستان داشت
