مکان استقرار تسهیلات اورژانسی از عوامل تأثیرگذار در کمیت و کیفیت ارائه خدمات سلامت در زمان وقوع سوانح محسوب می شود. تسهیلاتی که در فاصله زمانی دورتری نسبت به مکان های تقاضا قرار دارند به زمان بیشتری برای حضور در محل حادثه نیاز دارند. حضور به موقع در صحنه حادثه، می تواند نرخ مرگ و میر و شدت جراحات را تا حد زیادی کاهش دهد. همچنین، خدمت دهندگان از زمان اعزام تا اتمام خدمت دهی، دردسترس نیستند؛ بنابراین افزایش زمان های خدمت دهی، موجب کاهش نرخ خدمت و افزایش احتمال ازدحام در تسهیلات می گردد. در این مقاله، مکان یابی تسهیلات اورژانسی با در نظر گرفتن ازدحام و زمان های خدمت وابسته به مسافت، در قالب یک مدل برنامه ریزی ریاضی دوهدفه بررسی می گردد. برای حل مدل، از روش محدودیت اپسیلون جهت به دست آوردن مجموعه کامل راه حل های مؤثر استفاده می شود. صحت مدل ریاضی و کارایی الگوریتم ارائه شده از طریق ارائه یک مثال عددی مورد ارزیابی قرار می گیرد.
