پساب مزارع پرورش ماهی یکی از انواع پساب ها می باشد که به دلیل افزایش جمعت و احداث بی رویه کارگاه های مزارع پرورش ماهی روزبه روز در حال افزایش است حال با تلفیق کشاورزی و آبزی پروری می توان بخش عمده آب مورد نیاز کشاورزی را با پساب خروجی مزارع پرورش ماهی آبیاری کرد که علاوه بر این که از آلودگی محیط زیست جلوگیری می شود، با استفاده از این آب میزان نیاز زمین به نهاده های شیمیایی هم کمتر می گردد. براین اساس در مزرعه پرورش ماهی آبیدر واقع در شهرستان سنندج طرحی جهت استفاده این گونه پساب ها در آبیاری قطره ای اجرا گردید.این طرح شامل دو سیستم آبیاری قطره ای می باشد. یکی از سیستم ها به عنوان سیستم شاهد (تیمار 1) و سیستم دوم شامل دو تیمار 2 و 3 می باشد که این تیمارها از هر نظر شبیه تیمار 1 می باشندبه جز تیمار 3 که بعد از هرآبیاری انتهای لوله های فرعی جهت تخلیه کامل پساب باقیمانده باز می شد. لازم به ذکر است که نتایج این پژوهش مربوط به سیستم کنترل مرکزی این سیستم ها می باشد. قبل و بعد هر کدام از اجزای سیستم کنترل مرکزی انشعاب هایی جهت تهیه نمونه آب و فشارسنج هایی جهت تعیین میزان افت هر کدام از اجزاء سیستم کنترل مرکزی تعبیه گردید. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بر خلاف تصور قبلی پساب خروجی مزارع پرورش ماهی بجز در میزان غلظت مواد جامد معلق که در زمان شستشوی استخرها و غذا دهی به ماهی ها به اوج خود می رسد محدودیتی جهت استفاده در آبیاری قطره ای ندارد که سیستم کنترل مرکزی اجرا شده در این طرح غلظت این پارامتر را به طور معنی داری (در سطح 5 درصد) کاهش داده است. سیستم کنترل مرکزی سبب افزایش تعداد باکتری ها و غلظت آهن شده است. نتایج نشان داد که از نظر فیلتراسیون فیلتر توری دارای بیشترین عملکرد و فیلتر شنی و هیدرو سیکلون در درجه های بعدی قرار می گیرند اما از نظرافت فشار هیدروسیکلون کمترین تاثیر را داشته و فیلتر شنی و فیلتر توری به ترتیب تاثیر بیشتری در میزان افت فشار دارند.همچنین تخلیه انتهایی لوله ها (عمل مدیریتی تیمار 3) میزان تجمع غلظت مواد جامد معلق، غلظت آهن و تعداد باکتری ها را کاهش می دهد که این می تواند سبب کاهش گرفتگی قطره چکان ها شود.
