عیسی معروف پور

در این پژوهش3 سیستم آبیاری بارانی کلاسیک ثابت با آبپاش متحرک و 3 سیستم آبیاری نواری با طول 140 متر و عرض های 5، 7 و 5 متر از اراضی یک کشاورز در شهرستان کنگاور در تمامی آبیاری های فصل زراعی سال 1392 مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. کشاورز در هر دو بخش از زمین خود به کشت گندم سایونز پرداخت و تمامی فعالیت های کشاورزی در هر دو بخش به غیر از سیستم آبیاری یکسان بود. اطلاعات اولیه مورد نیاز همچون مشخصات آب، خاک، اقلیم، ساعات و دور آبیاری و همچنین آرایش و مشخصات لوله های اصلی و فرعی و زمان آبیاری ها تهیه و دریافت شد. جهت تعیین خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، ازسه نقطه ابتدا، وسط و انتهای مزرعه و از اعماق 0- 25/0، 25/0-5/0، 5/0- 75/0 و 75/0- 80/0 متـری نمونه-های دست خورده و دست نخورده به وسیله اگـر (مته) تهیه شد. نمونه های دست خورده جهت تعیین بافت خاک، نقطه پژمردگی، هدایت الکتریکی، اسیدیته خاک، غلظتهای عناصر سدیم، منیزیم، کلسیم، بی کربنات و کربنات و نمونه های دست نخورده جهت تعیین جرم مخصوص ظاهری و ظرفیت زراعی خاک تهیه شد. به منظور تخمین کمبود رطوبت خاک، قبل از آبیاری میزان رطوبت خاک با استفاده از روش وزنی محاسبه می گردید. از آب چاه مورد استفاده در مزرعه نیز جهت تعیین خصوصیات شیمیایی آن، نمونه گیری شده و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شد. در این پژوهش از روش استفاده از یک لوله فرعی برای ارزیابی سیستم آبیاری بارانی استفاده شد. پس از تعیین محل مناسب انجام آزمایش در بخش بارانی، مساحت بین آبپاش مورد نظر تا آبپاش های بعدی با استفاده از متر نواری و میخ های چوبی به فواصل 3×3 متری شبکه بندی شد و قوطی های جمع آوری هم اندازه و یکسان در تمامی نقاط شبکه قرار داده شد. در مواقعی که رشد گیاه زیاد بود و مانع رسیدن آب به داخل قوطی ها می گردید قوطی ها را بر روی پایه های چوبی به ارتفاع 5/1 متر ثابت کرده تا قطرات آب به راحتی درون لیوان ها قرار گیرد. در هر مزرعه متغیرهای هیدرولیکی سیستم نظیر فشار و دبی آبپاش ها با استفاده از فشارسنج و لوله پیتو اندازه گیری شد. همچنین فشارهای حداکثر و حداقل سیستم قرائت شده و یادداشت می گردید. دبی آبپاش ها نیز با استفاده از کرنومتر، دو یا چند قطعه شلنگ و یک ظرف مدرج 5 لیتری، به روش حجم سنجی محاسبه گردید. جهت بدست آوردن معادلات نفوذ مزارع ازروش استوانه مضاعف استفاده شد. ب