در مناطق گرم ونیمه خشک، بخش اعظمی از آب مصرفی در مزرعه در اثر تبخیر و بادبردگی تلف می شود. از این رو تخمین این تلفات در آبیاری بارانی در مطالعات زیادی گزارش شده است. در این گزارشات از روش های تجربی و مدل های تئوری برای تخمین تلفات تبخیر و بادبردگی استفاده شده است. استفاده از هرکدام از این تکنیک ها، مزایا و محدودیت های خاص خود را دارد. از آنجائیکه این مطالعات نیز در شرایط یکسان انجام نگرفته اند، دارای دقت های مختلفی هستند و نتایج متفاوتی را دارند. در روش های تجربی، تبخیر را بین 2% تا 40% گزارش کرده اند و با استفاده از مدل های تئوری، این مقدار را کمتر از 1% برآورد کرده اند. روش های تجربی شامل تحقیقات مزرعه ای و آزمایشگاهی است و مدل های تئوری نیز شامل مدل های آماری و ریاضی برای محاسبه تلفات تبخیر می باشد. در این مقاله به بررسی پاره ای از نتایج بدست آمده در این زمینه پرداخته شده است.