بر اساس متون علمی نگاشته شده اثرات مثبت صنعت گردشگری در مناطقی که به لحاظ برخورداری از ظرفیت های گردشگری در سطح قابل قبولی قرار دارند و به لحاظ اقتصادی در شرایط نامناسبی قرار دارند، مشهودتر می باشد. سکونتگاه های روستایی واقع در منطقه اورامانات (شامل چهار شهرستان جوانرود، پاوه، روانسر و ثلاث و باباجانی) از محروم ترین مناطق روستایی کشور هستند. این در حالی است جاذبه های گردشگری متعددی در این منطقه وجود دارد. از این رو هدف پژوهش کاربردی حاضر که با ترکیبی از روش‌های توصیفی ـ تحلیلی و اکتشافی انجام گرفته است، بررسی و تحلیل قابلیت های اقتصادی صنعت گردشگری در راستای نیل به توسعه پایدار روستایی در منطقه اورامانات است. جامعه آماری پژوهش شامل ساکنان روستاهایی است که به صورت مستقیم با گردشگران در ارتباط هستند که در میان آن‌ها 150 نفر به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شده اند. ابزار اصلی پژوهش برای جمع آوری مطالعات میدانی، پرسشنامه محقق ساخته است که روایی و پایایی تأیید شده است. نتایج پژوهش نشان داد سطح قابلیت های اقتصادی صنعت گردشگری با میانگین 55/3 بالاتر از سطح متوسط می باشد و این مهم نشانگر قابلیت و پتانسیل بالای اقتصادی صنعت گردشگری در محدوده مطالعاتی است. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد مهم ترین قابلیت های اقتصادی صنعت گردشگری در قالب شش عامل کلیدی شناسایی شده اند و در مجموع توانسته اند 028/79 درصد از قابلیت های صنعت گردشگری منطقه اورامانات در راستای توسعه پایدار روستایی را تبیین نمایند. عوامل شناسایی شده و درصد واریانس هر یک به ترتیب اهمیت عبارت‌اند از: تنوع شغلی و اشتغال زایی مکان محور (083/25 درصد)، ارتقای سطح درآمد و سرمایه گذاری (878/14 درصد)، ارتقای ارزش دارایی ها (559/11 درصد)، پایداری جمعیت فعال روستا (152/10 درصد)، شکوفایی انگیزه فعالیت اقتصادی (61/9 درصد) و توسعه زیرساخت های اقتصادی (746/7 درصد). در نهایت متناسب با نتایج حاصل شده، راهکارهای بهره گیری از قابلیت های صنعت گردشگری در راستای توسعه پایدار روستایی ارائه گردید.
