طرح مسئله: امنیت به صورت مستقیم و غیرمستقیم، بر تمامی جوانب زندگی شهروندان اثرگذار است. یکی از مهم ترین ابعاد اصلی امنیت، احساس امنیت اجتماعی است که شامل مالی، جانی، شغلی و اقتصادی، اخلاقی و ... می شود. بررسی چگونگی وضعیت احساس امنیت اجتماعی و پیشران های کلیدی مؤثر بر آن، مسئلۀ اساسی پژوهش حاضر است. هدف: هدف پژوهش حاضر، سنجش شاخص های احساس امنیت اجتماعی و شناسایی پیشران های کلیدی مؤثر بر آن در فضاهای شهری است که به صورت مطالعۀ موردی در شهر روانسر از توابع استان کرمانشاه تحریر یافته است. روش: پژوهش کمی و کاربردی حاضر با ترکیبی از روش های توصیفی ـ تحلیلی و اکتشافی انجام گرفته و برای دستیابی به اهدف پژوهش از ترکیبی از نظرات شهروندان (364 نفر) و کارشناسان و متخصصان (30 نفر) استفاده شده است. ابزار اصلی جمع آوری داده ها نیز ترکیبی از پرسشنامۀ محقق ساخته و تکنیک دلفی است و برای تجزیه وتحلیل داده های گردآوری شده از نرم افزارهای SPSS و MicMac استفاده شده است. نتایج: نتایج نشان دهندۀ آن بود که میانگین حاصل شده برای ابعاد امنیت مالی، شغلی و اقتصادی، اخلاقی، ارزشی و فرهنگی و خانوادگی به ترتیب با مقادیر 2/692، 2/769، 6/2، 2/66 و 2/507، به صورت معناداری پایین تر از حد متوسط بوده و متغیر امنیت جانی با مقدار 023/3، با میانگین مبنا تفاوت معناداری نداشته است. نتایج بررسی وضعیت کلی احساس امنیت اجتماعی حاکی از آن بود که میانگین حاصل شده با مقدار 2/788، به صورت معناداری پایین تر از حد متوسط بوده است. نتایج درخصوص پیشران های کلیدی مؤثر بر احساس امنیت اجتماعی نشان دهندۀ آن بود که رضایت از زندگی، حکمروایی خوب شهری، درآمد، اعتماد، عملکرد پلیس، کیفیت محیط کالبدی ـ فیزیکی، انسجام اجتماعی، دسترسی به خدمات ضروری و رفاهی و عملکرد نهادهای متولی، 9 متغیر کلیدی اثرگذار بر احساس امنیت اجتماعی هستند. نوآوری: نوآوری پژوهش حاضر، شناسایی مدیریت شهری به عنوان حلقۀ اتصال و عنصر اصلی تأمین احساس امنیت اجتماعی شهروندان که در گرو مشارکت آگاهانۀ شهروندان در انتخاب مدیران شهری است.
