کم آبیاری یکی از راهکارهای مصرف بهینه آب در اراضی فاریاب است. به منظور بررسی اثر تیمارهای کم آبیاری در 50، 75 و 100 درصد نیاز آبی در دو سیستم آبیاری قطره ای سطحی و زیر سطحی بر رشد، عملکرد و خصوصیات کیفی و کمی ارقام گوجه فرنگی(شقایق و شهرزاد)، پژوهش حاضر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که تاثیر سطوح مختلف آبیاری بر قطر میوه، سختی، مواد جامد محلول، PH، اسیدیته، ویتامین ث، کاروتنوییدها، شاخص سطح برگ، عملکرد کل و کارایی مصرف آب در دو رقم گوجه-فرنگی شهرزاد و شقایق معنی دار می باشد. بر اساس نتایج بیشترین میزان مواد جامد محلول (5/47بریکس)، اسیدیته (0/618)، ویتامین ث (65/4 میلی گرم بر گرم وزن میوه) و کاروتنویید (10/89 میکروگرم بر گرم وزن میوه) مربوط به تیمار با کمترین درصد آب آبیاری (50 درصد نیاز آبی) می باشد. نتایج همچنین نشان داد که بیشترین میزان کارایی مصرف آب در تیمار 50 درصد نیاز آبی در روش آبیاری قطره ای زیر سطحی به دست آمد. بیشترین عملکرد محصول نیز مربوط به روش آبیاری زیر سطحی با سطح تآمین 50 درصد نیاز آبی گیاه و برای رقم شقایق (29782/7 کیلوگرم در هکتار) بود. به طور کلی، نتایج این آزمایش بیانگر آن ایت که کم آبیاری باعث کاهش شاخص های رویشی و افزایش کیفیت پس از برداشت ارقام گوجه فرنگی های مورد آزمایش شده است.
