نرخ ارز از متغیرهای کلیدی در هر نظام اقتصادی است و در کشورهایی نظیر ایران که قسمت عمده ی درآمد دولت از محل عایدات ارزی ناشی از صادرات نفت حاصل می شود، اهمیت نرخ ارز به مراتب بیشتر است. نرخ ارز به عنوان یک متغیر کلیدی و دربرگیرنده اثرات ناشی از تحولات و روابط خارج از اقتصاد بر متغیرهای اقتصاد داخلی می باشد و تأثیر آن بر این متغیرها دارای اهمیت ویژه ای است. تکانه نرخ ارز، تقاضای کل اقتصاد را از طریق واردات، صادرات و تقاضای پول و همچنین عرضه ی کل اقتصاد را از طریق هزینه کالاهای واسطه ای وارداتی تحت تأثیر قرار می دهد، ازجمله این تأثیرات می توان به تغییر حجم نقدینگی، تورم، شاخص قیمت ها، قیمت حامل های انرژی، مصرف و هزینه نهاد های داخلی (دولت و خانوارها ...) و سایر متغیر های دیگر اشاره کرد. این پژوهش با استفاده از مدل تعادل عمومی قابل محاسبه که در آن تمامی بازارها به طور هم زمان تسویه می شوند به بررسی نوسانات نرخ ارز بر روی نهادهای داخلی (دولت و خانوار) در قالب چهار سناریو می پردازد. نتایج نشان می دهد که افزایش نرخ ارز همراه با افزایش سطح قیمت اکثر بخش های اقتصادی و کاهش نرخ ارز نیز منجر به کاهش سطح قیمت اکثر بخش های اقتصادی می شود؛ به عبارتی دیگر سطح قیمت ها با نرخ ارز هم جهت می باشند. کاهش نرخ ارز سطح تولید تمام بخش های اقتصادی را کاهش داده و نسبت به افزایش برابر در نرخ ارز تأثیر کمتری دارد. افزایش نرخ ارز تولید بخش نفت را به شدت تحت تأثیر قرار داده درحالی که سطح قیمت بخش نفت نیز بالا رفته است. همچنین تغییرات نرخ ارز مقادیر صادرات و واردات را تحت تأثیر قرار می دهد.
