گازهای گلخانه ای ترکیباتی از جو زمین هستند که اشعه های گرم مادون قرمز منعکس شده از طرف زمین را دوباره به سمت زمین برمی گرداند. به طورطبیعی عمل بازگشتن مجدد اشعه های گرم مادون قرمز به زمین منجر به تنظیم گرمای زمین در درجه ای مطلوب و قابل زیست می گردد؛ولی با تراکم بیش ازحد این گونه گازها در جو زمین، در اصطلاح لایه ای ایجاد می شود که باعث بالا رفتن دمای کره زمین به صورت نامطلوب می گردد. در حقیقت یکی از اساسی ترین بحث های محیط زیستی که باعث نگرانی جامعه جهانی گردیده است، چالش مربوط به تغییرات آب و هوایی می باشد. این پژوهش به دنبال سنجش محتوای گازهای گلخانه ای بخش های مختلف اقتصادی استان کردستان و تعیین سهم جذب دی اکسید کربن جنگل های استان است؛ یعنی مقدار گازی که در تولید کالا و خدمات به طور مستقیم و غیرمستقیم مصرف می شود که در اینجا سه گاز گلخانه ای CO2، NOX، SO2 موردبررسی قرارگرفته اند. نخست از جدول داده-ستانده و سپس از ترازنامه هیدروکربوری استفاده شده است. با استفاده از تفکیک واردات و روش MFLQ و با توجه به آمارهای مربوط به حساب-های ملی و منطقه ای، جدول داده-ستانده استان کردستان برای سال های 1380 و 1390 برآورد گردیده است. سپس با استفاده از این جدول، محتوای گازهای گلخانه ای مدنظر موردسنجش قرار گرفت. در بحث ظرفیت جذب CO2 جنگل های استان نیز با استفاده از مساحت پوشش گیاهی و میزان جذب سالانه هر هکتار جنگل، دی اکسید کربن منتشرشده و مقدار جنگل موردنیاز برای جذب دی اکسید کربن را محاسبه شده است. نتایج پژوهش نشان می دهند که به ترتیب بخش های حمل ونقل، معدن و نیروگاه دارای بیشترین سهم در مصرف گازهای گلخانه ای استان هستند و همچنین بخش هایی که دارای تراز تجاری مثبت هستند، از مهم ترین بخش هایی هستند که نیازمند تجدیدنظر و برنامه ریزی دقیق تر می باشند. همچنین، ظرفیت زیستی کردستان قریب به 560 هزار هکتار است. حال آن که مقدار جنگل لازم برای جذب بیش از 6 میلیون هکتار است که با کسری مواجه می باشد.
