رشد اقتصادی ازجمله اهدافی است که هر کشوری به دنبال آن است و دلیل این امر نیز دستیابی به منافع و مزایای فراوانی است که در روند رشد تحقق می یابد. به طورکلی عوامل متعددی بر رشد اقتصادی اثرگذارند که می توان آن ها را به دودسته عوامل اقتصادی مانند: منابع طبیعی، تمرکز سرمایه، پیشرفت تکنولوژی، سازمان تولید، تغییرات زیر بنایی، تقسیم کار و مقیاس تولید و عوامل غیراقتصادی ازجمله: عوامل اجتماعی، عامل انسانی و عوامل سیاسی و تشکیلاتی تقسیم نمود. این پژوهش درصدد است با رویکرد تحلیلی- توصیفی بررسی تأثیر سرمایه انسانی بر رشد اقتصادی را در طی سال های (2016- 2000) برای کشورهای درحال توسعه با روش پانل پویا و تخمین زن گشتاورهای تعمیم یافته سیستمی (SGMM) بررسی نماید. در این پژوهش بر دو شاخص سلامت و آموزش برای سرمایه انسانی تأکید می گردد. شاخص مورداستفاده برای سلامت، شاخص امید به زندگی می باشد و شاخص های ثبت نام برای سطوح (ابتدایی، متوسطه و عالی) و هزینه دولت برای آموزش به عنوان شاخص آموزش مدنظر قرارگرفته است. نتایج برآوردی حاصل از مدل حاکی از آن است که شاخص های آموزش (ثبت نام برای آموزش ابتدایی و متوسطه) و سلامت (امید به زندگی) در کشورهای درحال توسعه، اثر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی داشته اند که با مبانی تئوری و تجربی منطبق است. همچنین، متغیرهای سرمایه گذاری، وقفه متغیر وابسته و باز بودن تجاری اثر مثبت و معناداری بر رشد اقتصادی داشته اند. و سایر متغیرها همانند دموکراسی و رشد جمعیت اثر منفی بر رشد اقتصادی داشته اند.
