زمان و مکان انسداد نسبی قطره چکان ها در شرایط استفاده از پساب در آبیاری قطره ای موضوع مهمی است که در پژوهش حاضر به طور خاص در مورد پساب مزارع پرورش ماهی مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور، سه تیمار آبیاری قطره ای اجرا گردید. در هر تیمار از قطره چکان های نتافیم و میکروفلاپر با دبی های 4 و l/h 8 استفاده شد. طی یک فصل، 42 نوبت آبیاری با استفاده از آب متعارف (به عنوان شاهد) و پساب پرورش ماهی (با تخلیه و بدون تخلیه انتهایی لوله ها) صورت گرفت. نرم افزار آماری SAS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. در هیچ کدام از بازه های زمانی از ابتدا تا انتهای فصل آبیاری، میزان گرفتگی قطره چکان های نتافیم به حد بحرانی نرسید؛ اما گرفتگی قطره چکان های میکروفلاپر تیمارهای پساب، در اواخر فصل آبیاری بیشتر از حد بحرانی گردید. بیشترین گرفتگی قطره چکان ها نیز در یک سوم انتهایی لوله ها رخ داد که این موضوع در قطره چکان های l/h 8 و به خصوص قطره چکان های میکروفلاپر شدیدتر بود. به طور کلی، نتایج نشان داد که در هر دو تیمار استفاده از پساب، عملکرد قطره چکان های نتافیم به طور معنی داری (P<0.05) بهتر از قطره چکان های میکروفلاپر بوده است. همچنین قطره چکان نتافیم l/h 4، نسبت به سایر قطره چکان ها، کمترین وابستگی را به کیفیت آب و نحوه مدیریت آبیاری دارد.
