آبیاری قطره ای از جمله روش های نوین آبیاری است که با افزایش راندمان آبیاری، عملکرد کمی و کیفی محصولات کشاورزی را افزایش می دهد. مهمترین مشکل در استفاده بهینه از سیستمهای آبیاری قطره ای گرفتگی قطرهچکانها است. یکی از عوامل موثر بر گرفتگی قطره چکانها موقعیت مکانی قطره چکانها بر روی لوله های فرعی است که روی یکنواختی پخش موثر است. از این رو در تحقیق حاضر موقعیت مکانی گرفتگی قطره چکانهای تنظیم کننده فشار میکروفلاپر و نتافیم در دبی های مختلف 4و 8 و 12 مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت. عملیات مزرعه ای مربوط به این پژوهش، در ماه های اردیبهشت تا آبان سال 1393 در مزرعه ای واقع در روستای ننله از توابع استان کردستان که در 9 کیلومتری شهر سنندج واقع شده انجام شد. آب ورودی به مزرعه، از دریاچه سد قشلاق، رودخانه سیروان و چاه تأمین می شد.تعداد آبیاری ها در 42 نوبت با دور آبیاری3 روز انجام شد. در هر نوبت آبیاری، سیستم 8 ساعت روشن می شد و در پایان هر آبیاری با اندازه گیری دبی خروجی از هر لوپ درصد گرفتگی قطره چکانها بررسی می گردید. نتایج نشان داد که استفاده از قطره چکانهای میکروفلاپر باعث می شود که میزان گرفتگی قطره چکانها در اواخر فصل آبیاری بیشتر از حد بحرانی گردد. قطره چکانهای نتافیم l/h 4، نسبت به سایر قطره چکانهای مورد مطالعه کمترین وابستگی و حساسیت را به کیفیت آب موجود داشت که می تواند یکی از نقاط قوت آن محسوب شود. در تمامی قطره چکانهای مورد مطالعه، بیشترین گرفتگی قطره چکانها در یک سوم میانی لوله ها رخ دهد که این موضوع در قطره چکانهای با دبی 8 لیتر در ساعت و به خصوص قطره چکانهای میکروفلاپر شدیدتر بود.
