جنگلهای بلوط منطقه مریوان تماما تخریب یافته هستند ولی شدت تخریب در نقا مختلف متفاوت بوده، بنحوی که سیمای ظاهری جنگل بیانگر این موضوع می باشد. در این بررسی بعد از انجام جنگل گردشی فراوان و بازدیدهای مکرر سه ایستگاه جنگلی انتخاب شد. در این ارتباط سعی بعمل آمده که ایستگاه های انتخاب شده بیانگر وضعیتهای متفاوت جنگل های این منطقه باشند.ایستگاههای انتخاب شده بعد از برآورد درصد تاج پوشش به سه کلاس نیمه انبوه(تاج پوشش 50-35 درصد)، تنک(تاج پوشش 34-20 درصد) و مخروبه(تاج پوشش 19-5 درصد) تقسیم بندی شدند. به منظور بررسی کلاس های مذکور در قالب طرح کاملا تصادفی تعداد پنج قطعه نمونه ده آری و دایره ای شکل در هر کلاس انتخاب و قطر و ارتفاع پایه های قطورتر از 7.5 سانتی متر اندازه گیری شد. همچنین وضعیت کمی زادآوری، پوششهای زنده و مرده کف جنگل و درصد تاج پوشش نیز در پلات های انتخاب شده بررسی شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که جنگل های این منطقه سیر قهقرایی داشته و تماما تخریب یافته هستند. توده های نیمه انبوه با درجه تخریب نسبتا کمتر بهترین و توده های مخروبه( در بر گیرنده مساحت قابل ملاحظه ای از جنگل های مریوان) با تخریب شدیدتر، بدترین وضعیت و توده های تنک حالت بینا بینی دارند. اندازه گیری کمی و مشاهدات عینی نشان می دهد که توده های مورد بررسی باید هر چه سریعتر تحت برناه های حفظ، احیاء، ترمیم و توسعه قرار گیرند و در این مورد بهتر است از گونه های بومی منطقه که سازگار با محیط بوده استفاده شود.
