1403/02/09
آزاد یزدانی

آزاد یزدانی

مرتبه علمی: استاد
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 7004218797
دانشکده: دانشکده مهندسی
نشانی:
تلفن: +98-87-33668457

مشخصات پژوهش

عنوان
کنترل آسیب در سازه های هوشمند با استفاده از ترکیب شناسایی لحظه ای آسیب و میراگر جرمی تنظیم شده نیمه فعال
نوع پژوهش
پایان نامه
کلیدواژه‌ها
شناسایی لحظه ای آسیب، استراتژی کنترل نیمه فعال، مدل رفتار غیرخطی، میراگر جرمی تنظیم شده، دستگاه نیمه فعال با سختی متغیر، سازه هوشمند.
سال 1395
پژوهشگران خطیب غفوری(دانشجو)، کاوه کرمی(استاد راهنما)، آزاد یزدانی(استاد راهنما)

چکیده

امروزه برای مقابله با خسارت های فراوانی که در اثر وقوع زلزله در ساختمان ها ایجاد شده اند روش های هوشمند سازی ساختمان امری ضروری است. یک ساختمان هوشمند به طور لحظه ای میزان آسیب را شناسایی کرده و با اتخاذ تصمیماتی کارساز در جهت جبران و یا متوقف کردن گسترش آن برمی آید. هوشمندسازی ساختمان یکی از مباحث جدید در مهندسی کنترل سازه ها می باشد. هدف اصلی این تحقیق هوشمند سازی یک سازه به وسیله میراگر جرمی تنظیم شده(TMD ) با استفاده از تلفیق مباحث پایش سلامت سازه ای (SHM ) و کنترل سازه ها می باشد. امینی و کرمی [1] با استفاده از پارامترهای مارکوف شناسایی شده سیستم، روش DDA/ISMP را برای شناسایی آسیب در مدل اجزامحدود سازه ها ارائه نمودند. TMD یکی از تجهیزات کنترلی می باشد؛ که تاثیر آن در کاهش پاسخ دینامیکی سازه ها به اثبات رسیده است. از آن جایی که تعیین پارامترهای بهینه این میرگرها، وابسته به فرکانس اصلی سازه است؛ در حین القای تحریک های خارجی شدید، در سازه خرابی ایجاد می شود. این امر باعث کاهش سختی در سازه شده و در نتیجه فرکانس اصلی سازه تغییر پیدا می کند که این موضوع عملکرد TMD را با چالش مواجه می کند. در این تحقیق روشی جدید برای مقابله با این چالش ارائه می گردد. در این الگوریتم فرکانس اصلی سازه به کمک روش DDA/ISMP به صورت آنی شناسایی شده و بر اساس آن فرکانس TMD در هر لحظه تنظیم می شود تا میراگر بتواند همواره شرایط عملکرد مطلوب خود را حفظ کند. به کارگیری دستگاه کنترل نیمه فعال با سختی متغیر (SAIVS ) جهت تنظیم فرکانس میراگر راه حل مناسبی است. هم چنین از یک الگوریتم ویژه برای تنظیم میرایی میراگر استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد گه الگوریتم پیشنهادی می تواند در هر لحظه عملکرد مطلوب میراگر را حفظ کرده و پاسخ های سازه را کاهش دهد. با نیل به این هدف سیستم سازه ای به صورت آنی پایداری خود را حفظ نموده و می تواند اثرات ناشی از ایجاد خسارت را جبران نماید.