مطالعه و تحقیق درباره سامانه های کوانتومی باز به دلیل نقش مهمی که در نظریه مکانیک کوانتومی و نظریه اطلاعات و محاسبات کوانتومی ایفاء می کنند، از اهمیت بسزایی برخوردار است. مشخصه های کوانتومی سامانه های باز همانند همبستگی های کوانتومی، به دلیل برهم کنش سامانه با محیط اطراف، در شرایط واقعی کاملاً شکننده اند و خیلی سریع در قیاس با مقیاس زمانی سامانه باز از بین می روند. بنابراین از چالش های اصلی برای پیاده سازی عملی فناوری های کوانتومی می توان عدم شناخت محیط و ویژگی های آن و همچنین استفاده از روش های مطمئن برای تلافی اثرات مخرب ناشی از برهم کنش اجتناب ناپذیر بین محیط و سامانه کوانتومی را نام برد. در قسمت اول این پایان نامه به منظور شناخت محیط، با استفاده از تغییرات زمانی فاصله ردی حالت های سامانه باز، شاهدی بر وجود همبستگی های اولیه بین محیط ها معرفی می شود. در حقیقت تحت شرایط معینی، همبستگی های اولیه بین محیط ها را با اندازه گیری های موضعی روی سامانه باز می توان آشکار کرد. دومین هدف این پایان نامه، سرکوب اثرات ویرانگر نوفه های محیط است که با استفاده از انتخاب مناسب حالت اولیه برای سامانه باز و کنترل متغیرهای محیط طوری که تحول غیر مارکوفی شود، به دست می آید. در واقع، استفاده از تحول غیر مارکوفی در حفظ همبستگی های کوانتومی اولیه نقش موثری دارد. در قسمت دوم این پایان نامه، پیدایش پدیده ی ناهمخوانی کوانتومی زمان-ناوردا در حد دماهای بالا و در حضور واهمدوسی کلی که شامل اثرات وافازی و اتلاف-گرما است، نشان داده می شود. علاوه بر این، تایید وجود ارتباطی ذاتی بین ظهور ناهمخوانی زمان-ناوردا و تحول غیر مارکوفی از نتایج این پایان نامه است، طوری که در حضور تحول غیر مارکوفی، پدیده ی گذار ناگهانی و فریزشدگی ناهمخوانی اتفاق می افتد.
