هر سامانه ی کوانتومی به صورت اجتناب ناپذیری در محیط اطرافش غوطه ور است که به صورت کلی اطلاعات زیادی درباره محیط وجود ندارد. با مشخص کردن ویژگیهای محیط میتوان محیط و همچنین اثرهای آن را بر روی دینامیک سامانه ی باز کوانتومی کنترل نمود. از این رو، با در نظر گرفتن سامانه های سه جزئی و با استفاده از مفهوم فاصله ردی، شاهدی برای همبستگی های اولیه بین محیط ها به دست می آوریم. سپس، براساس همبستگی های اولیه بین محیط ها یک کران بالای کیپ برای افزایش فاصله ردی بین حالتهای سامانه ی باز حاصل می شود. از این رو، تحت شرایط معین با اندازه گیری های موضعی روی سامانه باز، همبستگی های اولیه بین محیط ها را میتوان آشکار نمود
