به منظور بررسی اثرات تنش خشکی بر ارقام حساس و مقاوم به خشکی گندم، آزمایشی مزرعه ای به صورت کرت های خرد شده بر پایه ی طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان انجام شد. کرت های اصلی، شامل پنج سطح مختلف FI، آبیاری به میزان نیاز آبی گیاه، FI 75%، FI 50% و FI 25% و NI تیمار بدون آبیاری، و ﻛﺮتﻫﺎی ﻓﺮﻋﻲ، ﺷﺎﻣﻞ ارﻗﺎم حساس (گاسکوژن و سایونز) و رقم مقاوم (آذر 2) به خشکی گندم بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد، که اختلاف بین تیمارهای آبیاری و ارقام مورد مطالعه از نظر عملکرد اقتصادی و بیولوژیک و کارایی مصرف آب بر حسب عملکرد اقتصادی و بیولوژیک معنی دار بود. با کاهش فراهمی آب، عملکرد اقتصادی و بیولوژیکی، کارایی مصرف آب برحسب عملکرد اقتصادی و بیولوژیکی و کارایی مصرف نور نسبت به شرایط مطلوب رطوبتی کاهش یافت. در مجموع رقم مقاوم از نظر عملکرد اقتصادی و بیولوژیک، بهره وری مصرف آب و نور برتر از ارقام حساس بود اما شاخص برداشت کمتری نسبت به ارقام حساس داشت. به طور کلی افزایش کارایی مصرف آب و نور درشرایط تنش خشکی از مهم ترین عوامل برتری رقم مقاوم نسبت به دو رقم حساس بود.
