عادل سی و سه مرده

دو آزمایش مزرعه‌ای در سالهای زراعی 97-1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان واقع در دشت دهگلان در 45 کیلومتری شرق شهرستان سنندج اجرا شد. در هر دو سال آزمایش به‌ صورت اسپلیت‌پلات در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح ‌آبیاری به‌ عنوان فاکتور اصلی (25 درصد (I1)، 50 درصد (I2)، 75 درصد (I3) و 100 درصد (I4) نیاز آبی گیاه بر اساس روش پنمن مونتیث فائو و چهار سطح کود نیتروژن به عنوان فاکتور فرعی (25 درصد (N1)، 50 درصد (N2)، 75 درصد (N3) و 100 درصد (N4) نیتروژن مصرفی بر اساس درصد کربن آلی حاصل از نتیجه آزمون خاک و دستورالعمل موسسه تحقیقات آب ‌و خاک ایران بودند. نتـایج تجزیـه واریـانس مرکب داده‌ها طی دو سال آزمایش برای صفات عملکرد، کارایی مصرف نیتروژن عملکرد دانه (SNUE) و کارایی مصرف نیتروژن عملکرد بیولوژیک (BNUE) نـشان داد کـه اثرات اصلی آبیاری، نیتروژن و اثرات برهمکنش دوگانه (آبیاری × نیتروژن) و سه‌گانه (سال × آبیاری × نیتروژن) در سطح یک درصد معنی‌دار بودند. بیشترین مقدار عملکرد دانه در تیمار I4N4 (5309 کیلوگرم در هکتار) در سال اول و کمترین مقدار آن در تیمارهای I1N1 (855 کیلوگرم در هکتار) و I1N2 (871 کیلوگرم در هکتار) در سال دوم مشاهده شد. حداکثر مقدار برای صفت SNUE مربوط به تیمار Y2I4N1با 91/63 کیلوگرم دانه تولید شده به ازای هر کیلوگرم نیتروژن مصرفی و برای صفت BNUE مربوط به تیمارهای Y2I4N1، Y2I3N1 و Y1I3N1 به ترتیب با 9/283، 17/287 و 99/291 کیلوگرم ماده خشک تولید شده به ازای هر کیلوگرم ازت مصرفی بود.