عادل سی و سه مرده

دو آزمایش مزرعه‌ای در سالهای زراعی 1396-98 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان واقع در دشت دهگلان در 45 کیلومتری شرق شهرستان سنندج اجرا شد. در هر دو سال آزمایش به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح آبیاری به عنوان فاکتور اصلی (25 درصد (I1)، 50 درصد (I2)، 75 درصد (I3) و 100 درصد (I4)) نیاز آبی گیاه بر اساس روش پنمن مونتیث فائو Allen et al., (1998) و چهار سطح کود نیتروژن به عنوان فاکتور فرعی (25 درصد (N1)، 50 درصد (N2)، 75 درصد (N3) و 100 درصد (N4)) بودند. نتـایج تجزیـه واریـانس مرکب داده‌ها طی دو سال آزمایش برای صفات عملکرد، کارایی مصرف آبیاری (IUE) و کارایی مصرف آب (WUE) نـشان داد کـه اثرات اصلی آبیاری، نیتروژن و اثرات برهمکنش دوگانه (آبیاری × نیتروژن) و سه‌گانه (سال × آبیاری × نیتروژن) در سطح یک درصد معنی دار بودند. بیشترین مقدار عملکرد دانه در تیمار I4N4 (5309 کیلوگرم در هکتار) در سال اول و کمترین مقدار آن در تیمارهای I1N1 (855 کیلوگرم در هکتار) و I1N2 (871 کیلوگرم در هکتار) در سال دوم مشاهده شد و بیشترین مقدار برای IUE و WUE (کیلوگرم بر مترمکعب) برای عملکرد دانه به تیمار Y1I3N4 (به ترتیب با 1/1 و 85/0 کیلوگرم بر مترمکعب) تعلق گرفت.