به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی بر عملکرد، اجزای عملکرد و میزان گلایسین بتائین گندم دیم آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان اجرا شد. فاکتور اول شامل دو سطح آبیاری (دیم و آبیاری تکمیلی) و فاکتور دوم شامل پنج رقم گندم دیم (شامل ریژاو، هما، اوحدی، آذر2 و سرداری) بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد اثر تنش و اثر رقم بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و تعداد سنبله در مترمربع معنی دار بود. ارقام ریژاو، هما و اوحدی واکنش بهتری نسبت به آبیاری تکمیلی نسبت به ارقام آذر2 و سرداری داشتند. وزن دانه بالاتر و تعداد بیشتر سنبله در مترمربع به عنوان اجزای مؤثر در عملکرد در شرایط دیم معرفی شدند. همبستگی منفی و معنی داری بین وزن هزار دانه و تعداد دانه در سنبله وجود داشت. عملکرد دانه در دو شرایط دیم و آبیاری تکمیلی همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد بیولوژیک وجود داشت. میزان گلایسین بتائین در شرایط تنش به طور معنی داری بیشتر از شرایط آبیاری تکمیلی بود و ارقام سرداری، آذر2 و هما بیشترین مقدار گلایسین بتائین را در بین ارقام دارا بودند.
