امین رستمی

در این پایان نامه آنزیم لاکاز ترامتس ورسیکالر بر روی بسترهای عامل دار شده، نانو ذرات مغناطیسی Fe3O4 (MNPs-Laccase)، نانو کامپوزیت های گرافن اکسید- Fe3O4 (GO-Fe3O4-Laccase) و گرافن اکسید- CuFe2O4 (GO-CuFe2O4-Laccase) بوسیله گلوتارآلدئید به عنوان عامل اتصال دهنده و از طریق تشکیل پیوند کووالانسی تثبیت شد. آنزیم لاکاز تثبیت شده بر روی این بسترها بوسیله تکنیک های SEM، FT-IR، AGFM،UV-Vis ،EDX و TGA شناسایی شد. آنزیم لاکاز تثبیت شده فعالیت خود را حفظ کرده و در مقایسه با آنزیم لاکاز آزاد نسبت به تغییرات دما و pH از پایدارتری بیشتری برخوردار است. آنزیم لاکاز تثبیت شده بر روی نانو ذرات مغناطیسی Fe3O4 (MNPs-Laccase)، نانو کامپوزیت های گرافن اکسید- Fe3O4 (GO-Fe3O4-Laccase) به عنوان نانوبیوکاتالیست های مغناطیسی قابل بازیافت برای اکسایش هوازی الکل ها به ترکیبات کربونیلی مربوطه بوسیله اکسیژن هوا به عنوان اکسیدکننده و 2،2،6،6-تترامتیل-1-پیپریدینیل اکسیل (TEMPO) به عنوان مدیتور در مخلوط بافر فسفات و استونیتریل (1:25) در دمای اتاق مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین از نانوبیوکاتالیست (GO-CuFe2O4-Laccase) برای سنتز آریل سولفونیل بنزن دی ال ها ازطریق جفت شدن اکسایشی بنزن دی ال ها ونمک های آریل سولفونیک اسیدها با استفاده از اکسیژن هوا به عنوان اکسید کننده در بافر فسفات به عنوان حلال و در دمای اتاق استفاده شد. نانوبیوکاتالیست های مغناطیسی به آسانی و سریع بوسیله آهنربای خارجی جداسازی شده و بدون کاهش قابل ملاحظه فعالیت چندین بار مورد استفاده مجدد قرار گرفتند.