زنان مطلقه فشار روانی و عواطف منفی بیشتری را تحمل می کنند و زندگی شان سرشار از تنش است. هدف این پـژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناخت و شناختی-رفتاری بر افسردگی، تاب آوری و کیفیت زندگی در زنان مطلقه ی افسرده بود. پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی به صورت پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مطلقه ی مراجعه کننده به مراکز مشاوره در سال 1397 شهرستان سنندج بودند. از این تعداد نمونه ای 45 نفرِ به صورت تصادفی در سه گروه درمان فراشناخت، درمان شناختی- رفتاری و گروه کنترل، جایگزین شدند. در ابتدا در هر سه گروه پرسشنامه افسردگی، تاب آوری و کیفیت زندگی اجرا شد. سپس گروه آزمایش اول طی 8 جلسه 2 ساعته درمان فراشناخت و گروه آزمایش دوم طی 8 جلسه 2 ساعته درمان شناختی- رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل درمانی دریافت نکردند. سپس هر از سه گروه پس آزمون اجرا شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل کورایانس مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج نشان دادند که هر دو روش تأثیر مطلوبی بر ارتقاء کیفیت زندگی و تاب آوری همچنین کاهش افسردگی زنان مطلقه داشته اند، اما درمان فراشناخت نسبت به درمان شناختی- رفتاری، در کیفیت زندگی تأثیر بیشتری داشت اما در افسردگی و تاب آوری بین دو روش درمانی تفاوت معناداری یافت نشد.
