اسعد محمدامینی

اندام‌های زیرزمینی ارکیدهای رویش‌یافته در عرصه طبیعی کاربردهای دارویی و غذایی فراوانی دارند. ترکیبات مختلفی مثل گلوکومانان‌ها، نشاسته، آلکالوئیدها، ترکیبات فنولی، استروئیدها و ترپن‌ها در اندام‌های زیرزمینی ارکیدها وجود دارند. ارکیدها پراکنش نسبتاً وسیعی در ایران بویژه در مناطق شمال و شمال‌غرب دارند. از آنجائیکه نوع و میزان ترکیبات موثره بسته به ژنتیک گونه و نیز شرایط اکولوژیکی رویشگاه می‌تواند متفاوت باشد، لذا در پژوهش حاضر ویژگی‌های عملکردی و فیتوشیمیایی غده‌های سه گونه Ophrys شامل Ophrys schulzei ، O. reinholdii و O. sphegodes جمع‌آوری‌شده از استان کردستان مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات اندازه‌گیری‌شده شامل وزن تر و خشک غده‌ها، طول و قطر غده‌ها، محتوای نشاسته، گلوکومانان، فیبر، خاکستر، فنول کل، چربی، پروتئین، کربوهیدرات کل، فعالیت ضد‌اکسایشی، درجه استیلاسیون و ترکیبات فرار بودند. نتایج آنالیز واریانس نشان داد که گونه‌های مورد مطالعه در اغلب صفات اندازه‌گیری‌شده غیر از چربی، پروتئین، کربوهیدرات و درجه استیلاسیون، اختلاف معنی‌داری با هم داشتند. بیش‌ترین وزن تر غده (10/67 گرم)، وزن خشک غده (1/41 گرم)، طول غده (3/26 سانتی‌متر)، قطر غده (2/96 سانتی‌متر)، نشاسته (25/09 درصد)، گلوکومانان (54/67 درصد)، فیبر (6/5 درصد)، خاکستر (4/18 درصد)، فنول کل (1/62 میلی‌گرم گالیک اسید در گرم ماده خشک) و فعالیت ضداکسایشی (88/68 درصد)، به‌ ترتیب متعلق به گونه‌های O. sphegodes، O. sphegodes، O. sphegodes، O. sphegodes، O. schulzei، O. reinholdii، O. reinholdii، O. schulzei، O. sphegodes و O. schulzei بودند. تعداد و نوع ترکیبات فرار عصاره متانولی گونه‌های مورد مطالعه تا حدودی با هم متفاوت بودند. در گونه O. schulzei 18 ترکیب، در O. sphegodes 34 ترکیب و در O. reinholdii 22 ترکیب شناسایی شدند. ترکیبات 5- هیدروکسی متیل فورفورال (40/67 درصد)، هگزادکانوئیک اسید متیل استر (15/07 درصد) و لینولئیک اسید (11/81 درصد) ترکیبات فرار غالب در عصاره متانولی O. schulzei بودند. در عصاره متانولی O. sphegodes، 5- هیدروکسی متیل فورفورال (23/06 درصد)، لینولئیک اسید (15/69 درصد) و هگزادکانوئیک اسید (14/59 درصد) به‌عنوان ترکیبات غالب شناسایی شدند. در گونه O. reinholdii، هگزادکانوئیک اسید (23/06 درصد)، لینولئیک اسید (18/83 درصد) و آلفا-هیدروکسی-پ-کرزول (12/63 درصد) به‌عنوان ترکیبات غالب عصاره تعیین شدند. تنوع عملکردی و فیتوشیمیایی مشاهده شده بین گونه‌های مورد مطالعه به دلیل ژنتیک متفاوت آنها می‌باشد، چراکه در شرایط اکولوژیکی مشابهی رویش داشتند. در مجموع، براساس ویژگی‌های عملکردی، O. sphegodes و براساس صفت مهم محتوای گلوکومانان، O. reinholdii گونه‌های برتر شناخته شدند. انتخاب گونه برتر به لحاظ ترکیبات فرار غده، بسته به ترکیب هدف می‌تواند متفاوت باشد.