در این پژوهش تغذیه با چهار جیره خوراکی شامل گروه شاهد، جیره های محتوی زردچوبه، کورکومین و نانومیسل های حاوی کورکومین در طرح کاملاً تصادفی بر روی ماهیان کپور معمولی با وزن آغازین 26 گرم به مدت 60 روز آزمایش گردید. پس از پایان دوره تغذیه پنج عدد ماهی از هر آکواریوم به مدت 96 ساعت در معرض نانو ذرات نقره قرار گرفتند. از لحاظ ضریب رشد ویژه، درصد رطوبت، میزان گلوکز، کلسترول و پروتئین کل پلاسمای خون در پایان دوره تغذیه، و از لحاظ میزان فعالیت آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز پس از رویارویی با نانو ذرات نقره تفاوت معنی داری با گروه شاهد مشاهده نشد (05/0
P). بر اساس نتایج، اشکال مختلف کورکومین برخی از شاخص های رشد را بهبود بخشید و با افزودن اشکال مختلف کورکومین به جیره غذایی و پس از رویارویی با نانو ذرات نقره میزان GPT و MDA کاهش یافت. همچنین، با افزودن کورکومین به جیره غذایی و پس از رویارویی با نانو ذرات نقره میزان GOT کاهش و با افزودن کورکومین و زردچوبه و پس از رویارویی با نانو ذرات نقره فعالیت آنزیم کاتالاز افزایش یافت؛ علاوه بر این، افزودن کورکومین و نانومیسل های حاوی کورکومین موجب کاهش انباشت زیستی نقره در بافت کبد ماهیان گردید. جهت افزایش توان دفاع آنتی اکسیدانی نیاز به بررسی بیش تر در مورد افزودن اشکال مختلف کورکومین بر استرس اکسیداتیو ناشی از نانو ذرات نقره در جیره ماهیان کپور معمولی می باشد.
