علی فقه مجیدی

شناخت مزیت نسبی 1 علاوه بر کمک به حضور هوشمندانه در بازارهای جهانی، به تخصیص بهین هی منابع و سرمایه ها کمک شایانی می کند و شاخص های مزیت نسبی که از سنجه های مهم اقتصادی به شمار می روند می توانند فعالیت های سرمایه گذاری در امر تولید با هدف توسعه ی صادرات غیر نفتی را هدایت نمایند. از طرفی عدم تشخیص پتانسیل های یک منطقه در صادرات، فرصت های زیادی را از صادر کنندگان می گیرد. از این رو هدایت منابع به سوی صنایع اولوی تدار و مطالعه ی مزیت های اقتصادی در تولیدات صنعتی امری ضروری است. در این تحقیق، مزیت های نسبی صنایع با 10 نفر کارکن و بیش تر استان کردستان با استفاده از مدل تغییر سهم 2 و مدل تاپسیس 3 برای دور هی زمانی سال های 1387 تا 1392 به تفکیک 3 و 4 رقمی، از جنبه های اشتغال زایی و تولید شناسایی ،2 ،ISIC کدهای آیسیک 4 شده است. طبق نتایج حاصل از روش تغییر سهم، در زمینه ی اشتغال صنایع با 29 صنایع برند هی بخش ،25 ،17 ، 29 و در زمین هی تولید 15 ،26 ،25 ، کدهای 15 صنایع 15 و 26 بیش ترین مزیت را در TOPSIS صنعت هستند و طبق روش اشتغال زایی و تولید داشته اند. نتایج حاصل از هر دو مدل بیانگر آن است که صنایع تولید سایر محصولات کانی غیر فلزی، تولید ماشین آلات کشاورزی و جنگل داری، صنعت مواد غذایی و آشامیدنی، تولید محصولات لاستیکی و پلاستیکی، تولید ماشین آلات و تجهیزات طبق هبندی نشده و تولید منسوجات، دارای بی شترین مزیت نسبی در طول دور هی مورد مطالعه در استان بود هاند. بنا بر این، لازم است توجه بیش تری از جانب دولت و مسئولان به این صنایع معطوف شود.