علی فقه مجیدی

شـناخت مزیت نسبی در یک کشور عـلاوه بـر کمـک بـه حـضور هوشـمندانه در بازارهـای جهانی، به تخصیص بهینه منابع و سرمایه ها کمک شـایانی می کند از این رو اتخاذ سیاست های توسعه صنعتی مناسب در مناطق مختلف می تواند ضامن توسعه تجارت و گسترش بازارهای تجاری برای تولیدات صنعتی باشد تا بر مبنای آن توسعه اقتصادی آن منطقه هموار گردد زیرا عدم تشخیص پتانسیل ها و توان بالقوه یک منطقه در صادرات فرصت های زیادی را از صادر کنندگان می گیرد به همین دلیل هدایت منابع به سوی صنایع اولویت دار و مطالعـه مزیت های اقتصـادی در تولیـدات صنعتی امری ضروری است. لذا برای دستیابی به این هدف در این پایان نامه تلاش شده مزیت های نسبی صنایع با 10 نفر کارکن و بیشتر استان کردستان با استفاده از روش LQ، Shift Share، TOPSIS، RCA، SRCA برای دوره زمانی سال 1387 تا 1392 به تفکیک کدهای ISIC 2، 3و 4 رقمی، از جنبه های اشتغال زایی و تولید و صادرات مورد شناسایی قرار گیرد. نتایج بر اساس روش LQ نشان می دهد که استان کردستان در زمینه اشتغال در کدهای 15 و 26 و در زمینه ارزش افزوده صنایع با کدهای 15، 25 و 26 در طول دوره دارای بیشترین مزیت نسبی بوده اند و بر اساس روش تغییر سهم در زمینه اشتغال صنایع 15، 25، 26، 29 و در زمینه تولید 15، 17، 25، 29 صنایع برنده بخش صنعت می باشند. همچنین طبق روش TOPSIS صنایع 15 و 26 بیشترین مزیت را در اشتغال زایی و تولید داشته اند. اما طبق محاسبات مدل RCA و SRCA صنعت تولید مبلمان و مصنوعات طبقه بندی نشده (کد 36) در سال 1392 بیشترین مزیت نسبی و در سال 1388، صنعت تولید پوشاک - عمل آوردن و رنگ کردن پوست خزدار (کد 18) بیشترین مزیت نسبی در صادرات را داشته اند (نتایج کدهای سه و چهار رقمی در فصل چهار ارائه گردیده). بنابراین، لازم است توجه بیشتری از جانب دولت و مسئولان به این صنایع معطوف گردد