عباس فرشاد

در مطالعه حاضر اثر نانوذرات اکسید روی بر عملکرد تولید مثلی بلدرچین نر ژاپنی بررسی گردید. در این تحقیق تعداد 100 قطعه بلدرچین ژاپنی به طور تصادفی در پنج تیمار، هر تیما با پنج تکرار و هر تکرار شامل سه قعه بلدرچین ماده و یک قطعه بلدرچین نر مورد استفاده قرار گرفت. این آزمایش در20 هفته اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی در دوره رشد (0 تا 42 روزگی) و تولید (42 روزگی تا 20 هفتگی) بترتیب عبارت بودند از کنترل منفی (0و0)، کنترل مثبت (30 و 60) میلی گرم در کیلو گرم جیره حاوی اکسید روی تجاری، تیمار های سه گانه حاوی نانوذرات اکسید روی (10 و 20)، ( 30 و 60)، (90 و 180) میلی گرم در کیلوگرم جیره بود. نتایج آزمایش نشان داد عدم وجود مکمل روی در گروه کنترل منفی سبب کاهش معنی داری در وزن بدن، وزن بیضه، تولید اسپرم روزانه و غلظت تستوسترون سرم بلدرچین نر گردید(P<0.05). تمام فراسنجه های تولیدمثلی گروه دریافت کننده 180 میلی گرم نانوذرات در کیلو گرم نسبت به گروه کنترل مثبت افزایش مشخصی را نشان می دهد(P<0.05). و این در حالیست که اختلاف معنی داری در عملکرد و غلظت تستوسترون بین گروه کنترل مثبت و گروهی که 20 میلی گرم در کیلوگرم جیره نانوذرات اکسید روی دریافت کرده بود مشاهده نشد. بطور خلاصه می توان گفت که مقدار 60 میلی گرم اکسید روی تجاری و 20 میلی گرم نانوذرات اکسید روی حداقل نیاز پرنده نر به عنصر وری را تامین می نماید و افزایش مقدار نانوذرات اکسید روی تا 180 میلی گرم در کیلوگرم منجر به افزایش عملکرد تولید مثلی در بلدرچین ژاپنی نر خواهد شد. به طور کلی مصرف 20 میلی گرم در کیلو نانوذرات اکسید روی باعث بهبود عملکرد تولید مثلی بلدرچین های نر می گردد و لذا می تواند جایگزین مناسبی برای سطح 60 میلی گرم در کیلو گرم اکسید روی تجاری در جیره باشد.