1403/02/10

عباس فرشاد

مرتبه علمی: دانشیار
ارکید:
تحصیلات: دکترای تخصصی
اسکاپوس: 23970044300
دانشکده: دانشکده کشاورزی
نشانی:
تلفن: 08716627726

مشخصات پژوهش

عنوان
بررسی اثرات سمیت دوزهای مختلف نانو اکسید روی بر بافتهای کبد، کلیه و پانکراس بلدرچین ژاپنی
نوع پژوهش
مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها
نانو ذرات اکسید روی، آسیب شناسی بافتی، بلدرچین ژاپنی
سال 1393
پژوهشگران سجاد سلیمانی ، امجد فرزین پور ، عباس فرشاد ، احمد کریمی

چکیده

کبد در اکثر پرندگان دو لبی و نسبتا بزرگ است. پارانشیمهای کبدی از سلولهای کبدی که به نام هپاتوسیت خوانده میشوند، تشکیل شده است که دارای قدرت سم زدایی هستند. کلیه از دو قسمت قشری و مرکزی تشکیل شده است. یونهای سدیم و کلر مهمترین الکترولیتهای پلاسما و مایعات خارج سلولی بدن هستند. پانکراس همه پرندگان در سمت راست حفره شکمی واقع شده است و در دید ماکروسکوپیک واجد ظاهری صاف بوده و رنگ آن زرد مایل به سفید است. در این تحقیق، به منظور بررسی اثرات سمیت دوزهای مختلف نانو اکسید روی بر بافتهای کبد، کلیه و پانکراس، تعداد 75 قطعه جوجه نر یکروزه سویه ژاپنی ب هطور تصادفی به پنج تیمار آزمایشی با پنج تکرار و هر تکرار شامل سه قطعه بلدرچین اختصاص یافت. 30 فرم معمول اکسید روی تجاری (کنترل مثبت)، ppm تیمارهای آزمایشی شامل جیره فاقد مکمل روی (کنترل منفی)، جیره حاوی 30 و 90 نانو ذرات اکسید روی بود. در پایان دوره 42 روزگی پرورش، از هر تکرار یک بلدرچین نر ب هطور ،10 ppm جیره های حاوی تصادفی انتخاب و خون گیری گشت سپس وزن کشی و کشتار شدند. بعد از کشتار نیز از کبد، کلیه و پانکراس، نمونه هایی برای بررسی آسیبشناسی بافت ها آماده گردید و نمونههای بافتی در محلول فرمالین 10 %، برای تهیه مقاطع میکروسکوپی نگهداری شدند. بعد از پایدار شدن بافتها، برشهایی به ضخامت 5 میکرومتر تهیه و پس از رنگ آمیزی، مورد مطالعه آسی بشناسی و هیستومتری قرار0 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت / گرفتند. نتایج مربوط به این آزمایشات با آزمون چند دامنهای دانکن در سطح احتمال 05 .(P<0/05).در تحقیق صورت گرفته نانو روی هیچ گونه ضایعات خاصی بر روی بافتهای مورد مطالعه نداشت. به طوری که سلولهای کبدی به صورت شعاعی در اطراف ورید مرکزی قرار گرفته و گلبولهای قرمز در داخل آنها مشخص بود. سلولهای کبدی دارای هسته با تراکم کم و گرد در وسط و هستک در آن ها مشخص و دیده میشد. وضعیت کپسول بومن و شبکه گلومرولی نیز معمولی بود. همچنین سلولهای جزایر لانگرهانس و آسینیهای پانکراس نیز در وضعیت معمول بودند. سلول های کبدی متورم نشده و در نتیجه سینوزوئیدها بسیار باریک و محدود نشدند. این وضعیت، هایپرتروفی طناب های ریماک را بههمراه نداشت، ضمن آنکه نظم لوبولهای کبدی نیز تا حد زیادی به هم ریخته نشد. فضاهای پورت قابل تشخیص بودند و