تنش شوری یکی از مهم ترین تنش های محیطی است که اثرات عمده ای بر خصوصیات فیزیولوژیکی و مولکولی گیاهان داشته و هر ساله باعث ایجاد خسارات فراوانی در محصولات کشاورزی می گردد. جاسمونیک اسید به عنوان یک تنظیم کننده رشد گیاهی و عنصر سیلیس به صورت سیلیکون دی اکسید (SiO2)، ترکیباتی هستند که توانایی کاهش صدمات ناشی از تنش های محیطی از جمله شوری را دارا می باشند. به منظور ارزیابی تاثیر جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس تحت تنش شوری بر برخی خصوصیات فیزیولوژیکی و ژن های درگیر در تعدیل تنش شوری در توت فرنگی آزمایشی با فاکتورهای جاسمونیک اسید (0 و 5/0 میلی مولار)، نانوذرات سیلیس (0 و 2 میلی مولار) و تنش شوری (0 و 50 میلی مولار) در گلخانه اجرا گردید. نتایج نشان داد که فاکتورهای به کار رفته تأثیرات معنی داری بر تمامی صفات اندازه گیری شده و بیان ژن DREB دارند. در این پژوهش، نتایج نشان داد که شوری سبب کاهش میزان پروتئین محلول کل و افزایش میزان پرولین آزاد شد. میزان بیان ژن DREB نیز تحت تنش شوری افزایش یافت. کاربرد جاسمونیک اسید و نانوذرات سیلیس در شرایط بدون تنش و تنش شوری سبب بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی و مولکولی و نیز افزایش تحمل گیاه در برابر تنش شوری شد. بهترین نتایج به دست آمده در این پژوهش، در کاربرد هم زمان این ترکیبات مشاهده گردید.
